Albums, ens – Page 3

Roof se “best of” playlist

‘n Playlist op YouTube. Roof Bezuidenhout se persoonlike keuse van Brixton Moord en Roof Orkes songs, van die band se eerste vier albums af.

Roof oor die band, toe dit disbanded was

‘n Onderhoud met Roof Bezuidenhout in 2017, in ‘n stadium toe die band nie meer bestaan het nie – na die dood van Brixton Barnard. Daarna sou verdere albums – onder andere Bazaar punk en Strate sonder bome – verskyn. Hy praat oor hoogte- en laagtepunte in die band se geskiedenis, of daar ‘n plek vir underground Afrikaanse musiek is, oor Die Wasgoedlyn en David Kramer se perspektief op die verskil tussen liriek en digkuns.

Strate sonder bome – English press release

Listen to the album on Spotify, Apple Music, Tidal, YouTube, etc.

Strate sonder bome [translated from Afrikaans: Streets without trees] is the Afrikaans-language rock band Brixton Moord & Roof Orkes’ [Tr: Brixton Murder and Robbery Band’s] fifth album. It will be released on 16 December 2023 on all the major streaming platforms (Spotify, Apple Music, Deezer, YouTube, Tidal, etc.) and can be downloaded on Amazon. The band describes it as an album that moves forward by looking back. As they sing on the album’s last track:

Alice of Asfodel, Pringlebaai of Montreal
Wat bepaal of jy vlieg of val
Of van watter kant van Brixton se rand
Jy nou dophou hoe die vure brand?

[Alice or Asphodel, Pringle Bay or Montreal
What decides if you fly or fall
Or from which side of Brixton’s ridge
You observe how the fires burn]

The eleven new tracks – nearly an hour’s music – were penned and composed by Kapelaan Pat Plank (also known as Gerhard Barnard), Moord Greeff (Ockert), and Roof Bezuidenhout (Andries). These three remaining members of the band once lived within two street blocks from each other in Brixton, the Johannesburg suburb. They met each other there, started performing as a band in the local bar, and their band room was located at Gerhard’s house on the corner of Ripley and Barnes Streets.

Currently all three of them live elsewhere. Andries lives in Alice in the Eastern Cape, Gerhard in Pringle Bay in the Western Cape, and Ockert in Montreal, Canada. Asphodel in the lyric quoted above refers to the afterlife in ancient Greek mythology, with reference to Brixton Barnard (Drikus, Gerhard’s younger brother), who died of brain cancer in 2015, and Louis Graham, the band’s drummer who died of Covid-19 in 2021.

The band’s reference to looking back is all about the past – about the olden days in Brixton, the days when people still drove up a mine dump to watch movies at the Top Star drive-in theatre, when you still paid R20 for a traffic fine on the South African edition of the Monopoly board game. Ockert’s lyric “Tape deck begrafnisbrief” [tr: Tape deck funeral letter) is inspired by a custom he observed during a visit to Nicaragua, where people play mixtapes at a high volume on old-style boomboxes as part of a funeral procession. Ockert re-imagines this scene replicated on Brixton’s streets. The album’s opening track returns to Brixton in the 1990s and quotes from the band’s older lyrics from this time. The title track, “Strate sonder bome”, also written by Ockert, remembers Brixton as a place with bare pavements. Despite this, Ockert remembers Brixton as a spiritual home of sorts, both the somewhat dilapidated neighbourhood and the band itself. Ockert continues: “Although I was, back then – now almost two decades ago – completely unaware of the home offered by both the band and the neighbourhood, I realise now that it was most probably a unique, once-off space. It was a strange mix of outsiders, intellectuals, office workers and labourers, who all welcomed everything uncanny and different. In ‘Strate sonder bome’ a traveller arrives at a house like a stray dog. A female figure says: ‘Let’s feed him’. For me this is the best possible conclusion to a journey.”

In terms of musical style, the band’s trio also revisits the past with boisterous moments of old-school rock ‘n roll.

What then does the reference to moving ahead entail? Roof Explains: “In order to move on, I guess, you first have to arrive somewhere. In some way recording this album has helped us to move on after losing Drikus and Louis. This is the band’s first album where Drikus doesn’t play a role as musician and songwriter. With our previous album, ‘Bazaar punk’, we worked with tracks that Drikus had left behind. We were able to hear his voice for a last time, but at the time we also thought of it as the band’s final album. However, those eight tracks spurred Gerhard, Ockert, and me to keep on communicating – mostly by e-mail from over great distances. The fact that we continued to exchange tracks after the release of ‘Bazaar punk’ surprised us, maybe even caught us off-guard. Maybe this is the reason why we are preoccupied with moving on. We refer to Brixton (the place) as our Ithaka – this island in ancient Greek mythology where the journey ends. When you arrive at Ithaka one day, very much like in Constantin Cavafy’s poem, the journey there makes you look at the places you visited along the way with new eyes. This is why we constantly return to Brixton – even though we don’t know whether it is a final destination, or a halfway stop. I hope this makes sense.”

Gerhard adds: “I don’t doubt that Brixton is my Ithaka. When the songs on this album started to take shape I wondered whether we weren’t being overly nostalgic. However, for this first time I appreciated the extent to which the place and the music making that had come with it would have on my topsy-turvy road ahead. Even though Brixton is in the rearview mirror, for me it remains larger than life. It was a great pleasure to work on the album and I look back with appreciation, but also forward in anticipation.” To cite Edmund Keely’s English translation of Cavafy’s poem (here Ithaka can be replaced with Brixton):

Ithaka gave you the marvelous journey.
Without her you wouldn’t have set out.
She has nothing left to give you now.

And if you find her poor, Ithaka won’t have fooled you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you’ll have understood by then what these Ithakas mean.

The idea of moving on is also captured in “Fransman se jas” [tr: Frenchman’s coat], which is about a jail bird who is released from custody and who tries to escape his gang member past by driving away from it all at high speed. He knows this is futile, but for one night he races like a flying kite. Similarly, in the song “Vrou op die trein in die skildery” [tr: “Woman on the train in the painting”] a woman, who has just lived through a traumatic divorce, finds herself on a train – she feels lonely, but in some way also free. Very much like one could imagine the woman on the train in the American artist Edward Hopper’s painting “Compartment C, Car 293” (from 1938). “Ek ken jou tipe” [tr: “I know your type”] deals with the present and looks ahead, with social commentary on new pyres and inquisitions in a world where fact and fiction are entangled, and new scapegoats are fingered to stand in for a prevailing sense of insecurity.

Production

Gerhard, Ockert, and Andries started recording the album in mid-2022. Each of them has a home sound studio, in part because of the Covid lockdown. Ockert has a studio in his home basement, but also has access to a band rehearsal space that is set up to record a drumkit – Ockert has played for bands such as Death Drive and Light Bulb Alley in Montreal. Andries mixed the tracks, with the final mix done during a month-long stay in Copenhagen in September 2023. Willem Möller mastered the album at Sharpe Street Studios in Glencairn, Cape Town, and made suggestions to improve the final mixes.

Apart from the absence of Brixton Barnard’s voice, the sound is reminiscent of previous Brixton Moord & Roof Orkes albums – an eclectic combination of musical styles. The listener will notice rock, folk, reggae, country, and kwêla. The predominant sound is a combination of rock and dark ballads, interspersed with ample humoristic moments. Vocals are by Andries and Gerhard, acoustic guitar and keyboards by Andries, electric and bass guitar by Gerhard, and drums and percussion by Ockert.

About the album’s production Andries says: “We tried to get an old-school analogue sound, even though everything was recorded and mixed digitally. I used programs that simulate classical analogue equalisers and compressors – Fairchild and Pultec. I hope folks who listen to the album notice the grit.” Ockert adds: “I’m really happy with the album’s sound. There is something familiar about the music, but at the same time it is challenging. If you’re tired of the middle-of-the-road popular music dished up everywhere and you appreciate musicians who are willing to take risks, this is the album for you.”

RIV Brixton Barnard

Brixton Barnard, ook bekend as Drikus, is in 2015 aan breinkanker oorlede. Hierdie video is eNCA se verslag van sy begrafnis. Lees ook ‘n huldeblyk deur Roof Bezuidenhout op Versindaba.

Spoed – Raaskopleef se weergawe

Die Bolandse punk band Raaskopleef het ‘n cover van die Brixton Moord en Roof Orkes se track “Spoed” opgeneem. Soos dit ‘n uitstekende cover version betaam, is dit veel meer as ‘n cover – hulle het dit ook met een van hulle eie songs gekombineer. Lees ‘n gesprek tussen Roof Bezuidenhout en Louis Duvenage van Raaskopleef op LitNet.

Kleinburgerlike kreet – musiekvideo

“Kleinburgerlike kreet” kom van Slaaptyd in die suburbs, die Brixton Moord en Roof Orkes se derde album af. Die video is meestal met time-lapse fotografie van voorstedelike tonele verfilm.

Spoed – musiekvideo

“Spoed” kom van die Brixton Moord en Roof Orkes se tweede album Terug in skubbe. Die video is in Brixton en Jan Hofmeyr in Johannesburg verfilm. Die oorspronklike digitale weergawe van die video is vir ewig verlore, so hierdie weergawe is ‘n bootleg weergawe wat iemand van die TV af verfilm het. Die band hou nogal van die gritty kwaliteit.

Vis – musiekvideo

“Vis” is die opening track van die Brixton Moord en Roof Orkes se album Terug in skubbe. Die video is in die Bohemian in Richmond, Johannesburg verfilm. Die song se woorde is deur Moord Greeff geskryf en die musiek deur Kapelaan Pat Plank. Toe die video verfilm is, het Moord reeds in Kanada gewoon en Andy Evans was die band se drummer vir live shows in daardie stadium.

Slaaptyd in die suburbs

Slaaptyd in die suburbs is die Brixton Moord & Roof Orkes se derde album. Dis as ‘n beperkte oplaag van 100 bundels met lirieke en skilderye van Marguerite Visser aan die einde van 2014 vrygestel en as CD aan die begin van 2015. In 2021 is die album vir streaming vrygestel en in Desember 2024 is ‘n nuwe mix van die album vrygestel.

Luister op Apple, Spotify, YouTube, ens.

Uittreksel uit ‘n resensie:

“Brixton Moord & Roof Orkes het nou maar die manier om jou na die werklikheid terug te ruk, of tot wysheid en alternatiewe insigte te bring. Die album Slaaptyd in die Suburbs is geen uitsondering nie. Op hierdie album leer ken ons verskillende mense, elkeen met sy eie klein storie en groot verdriet. Elkeen ken iemand soos Vera, Lenie, Mariaan, Marius… Dit was omtrent ’n dekade gelede dat die orkes laas ’n album gemaak het. Hierdie album is dus meer as welkom, al konfronteer dit jou met dinge wat jy soms wil ignoreer. Neem nou maar ‘Kleinburgerlike Kreet’ wat jou opnuut laat kyk na hoe die woonbuurt lyk waar jy bly. Die elektriese heinings en diefwering skree vir jou net soos jy wil skree, al weet jy dit is verniet. En in ‘Die ballade van Vera Naudé’ identifiseer jy met haar versugting van ontburger te wees deur vrees en haat. Dan is daar die heerlike ironiese lied ‘Tankwa-Karoo’ van iemand wat stilte gesoek het, maar dan skielik besef dat dit ook nie is waarna hy gesmag het nie. Hier word weer bevestig dat Totius tog reg was toe hy gesê het die wêreld is ons woning nie. En jy kan met Amanda Strydom saamstem dat die enigste plek waar jy dalk sal rus vind die kamer in jou kop is. Geen album van hierdie orkes gaan jou die son laat sien sonder om bewus te wees van die wolk wat kan inskuif nie. Dit laat jou egter helder sien, en dink laat dit jou dink. Die lirieke is altyd so vasvat waar. ’n Mens kan jou verlustig in die digterlikheid terwyl ’n mes in ’n wond of twee draai. Wat ’n mens veral van hulle waardeer, is die manier waarop hul musiek jou onmiddellik gryp en jou aandag hou. Hier is geen geteem of tranerige wysies nie. Selfs die einde van dae, verlies, ’n tronksel en verlange wil jy met jubelende voete op maat van die musiek tegemoet dans.”
– Mariana Malan, Die Burger, 6 Mei 2015

Lees ook gerus Rolbees se resensie van die album op Watkykjy!

SLAAPTYD IN DIE SUBURBS – LIRIEKE

[1] KLEINBURGERLIKE KREET

Vlieswolke is skubbe teen die koue lug,
hier onder onkruid, ŉ voetgangerbrug.
Afgemete straatblokke, vierkantige grid,
verspreide gesinne wat voor aandete bid.

Refrein:
Elektriese heinings, diefwering, vrees:
stempels in jou pasboek om deel te wees
van kleinburgerlike dae, kleinburgerlike vrae,
stuipe aan die speen van jou kleinburgerlike ma.

Kerkklok weerklink teen die winkelsentrummuur,
klingel soos ŉ kasregister, op die uur.
Skoolklok, muurklok, motoralarms,
kliniese ritme meng met petrolwalms.

Refrein

Jy kan skree, jy kan skree,
jy kan skree, jy kan skree.
(Skree maar, dis tevergeefs.)

Spoorlyn se staal stipuleer jou status,
bodorp of onderdorp, wanneer jy laat is
vir skool of vir werk, al die sloer
onder die skubbe teen die lug daar doer.

Refrein

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

Baskitaar en aanvullende stem: Brixton Barnard
Stem en akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[2] MARIAAN

Dis slaaptyd in die suburbs
en die gras weerkaats die maan.
Ons share drome op ’n see-saw
en droom soos kinders sou.

Mariaan, liefde is illusie,
Mariaan, splinternuwe televisie,
Mariaan, met die jare word die visie
maar half vaag, liefde is illusie.

Maar nou try ons maar nog eenkeer,
want naïef is oraait
en bly ons altyd sinies
dan bly ons altyd kwaad.

Mariaan, liefde is illusie,
Mariaan, vat terug jou televisie,
Mariaan, met die jare word die visie
maar half vaag, liefde is illusie.

En ek gaan deur jou kanale,
maar daar’s niks wat ek verstaan.
Nou draai ek aan jou aerial,
maar die spookbeeld bly daar staan.

Mariaan, Mariaan,
nou draai ek aan jou aerial,
maar die spookbeeld bly daar staan,
nou draai ek aan jou aerial, Mariaan.

Net ek, ŉ draagbaar en ŉ somber satelliet,
rêrig niks hier rond om te geniet,
Mariaan, liefde is illusie.

Woorde & musiek: Brixton Barnard

Stem en baskitaar: Brixton Barnard
Aanvullende stem en akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[3] MARIAAN SE LAASTE KUNSWERK

Posbus, poskode, ŉ woonsteladres,
sy’s op Skype en Facebook en al die res.
Sesuur se wekker, wring daai treadmill,
Schoenberg op die iPod om gedagtes te stil.
Dan stort, make up, panty en bra,
hangkasparade, watter swart om te dra…

Refrein:
Musiek is dood, woorde bederf,
die laaste skildery het gestol in sy verf.
Alles gemuf, niks nuuts onder die son,
wag maar vir die maan om op te kom.

Post-its, Tipex en Sellotape,
faks en ŉ scanner om na te kyk.
Emails kom in, emails gaan uit,
kloue op die keyboard, die hele tyd.
Telefoon neul, skakel hom deur,
soveel niks wat tussen nêrens gebeur.

Refrein

“I never expected it from this lady,
pligsgetrou, jy weet, dalk bietjie crazy.
She dabbled in art en soms weird boeke,
dalk meer gelees as wat vir haar goed is –
Bataille en Breytenbach, sulke dinge,
gehang na werk in kunstenaarskringe.”

Refrein

Datum gekalender, die 12de Desember,
die een dag wat hulle vir altyd sal remember.
Korte mette met haar Facebook profiel,
dan die besluit oor who else om te kill.
Video gevang vir die internet,
avant garde op kantoor voltrek die prent.

Refrein

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

Aanvullende stem en baskitaar: Brixton Barnard
Stem, akoestiese kitaar en keyboards: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[4] C-MAXIMUS

Nog twee en vyftig trappe, dan is dit koebaai,
dis ek en nog ses ander wat vandag gaan swaai.
Die een gaan dan na Laudium, die ander Eersterust,
een na Mamelodi, elkeen in sy eie kis.
Een ding weet ek wel, gewis –
C-Maximus vir jou gaan ek nie mis.

Bel die Magistraat of die Kommissaris,
hulle sal laat weet as hul met klaar is.
Moet my nie vergeet as ek nie meer daar is.
Vrede kom nou na Onrus,
C-Maximus vir jou gaan ek nie mis.

Almal pleit onskuldig, maar ek weet ek hoort hier:
Ek het my buurman Piet Visagie na sy Heiland gestuur.
Hy’t jare lank gekrap en dit het rêrig nie gejeuk,
toe moer hy my met ŉ hose pipe, toe moer ek hom met ŉ pik.
Sy vrou’t geskree: “Is jy getik!”
Maar ek het rêrig nie vir sy voorkop gemik.

Bel die Magistraat of die Kommissaris,
hulle sal laat weet as hul met klaar is.
Moet my nie vergeet as ek nie meer daar is.
Pateties in my eie pis,
C-Maximus vir jou gaan ek nie mis.

Sit jou linkervoet na buite
en dan trippel jy op die trap,
span jou hande om die ketting
laat dit klieng-klang-klieng-klang klap.
Sit jou regtervoet na buite
en dan trippel jy op die trap,
span jou hande om die ketting
laat dit klieng-klang-klieng-klang klap.

Een ding weet ek wel gewis –
C-Maximus vir jou gaan ek nie mis.
Vrede kom nou na Onrus,
C-Maximus vir jou gaan ek nie mis.
Vrede kom nou na Onrus,
C-Maximus vir jou gaan ek nie mis.

Woorde: Brixton Barnard
Musiek: Kapelaan Pat Plank

Stem en baskitaar: Brixton Barnard
Stem, akoestiese kitaar en keyboards: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[5] WAAR MARIUS VAN DER MERWE RUS

Koeverte, albums, leggers, ŉ boks –
op jou instruksies hier gelos.
Maak oop, pak uit, sif, sorteer,
ons wat deur jou skrapnel navigeer.

Hier’s jy twee of drie op die strand,
nog vas aan Violet of Anna se hand.
Skoolrapporte sê: Altyd daar gewees.
Ja, sure. In liggaam. Anders in gees.

Refrein:
Skerwe en flarde, wat bly oor
as jou borskas besluit om jou longe te versmoor,
foto’s, papiere, ŉ muntstuk vir die reis,
vir die gemantelde bootsman om rigting te wys?

Tweede rugbyspan hou balle vas,
melkbaarde, truie skoon gewas.
Jikwit tennisspan, jy heel voor –
die jaar toe jy jou bybel verloor.

Gradeplegtigheid, koshuispet,
Pro Patria-medalje, stewels, baret,
pelotonfoto in Khayelitsha of Langa,
boshoed, dear Johnny, skote uit Ondangwa.

Refrein

T-hemp met the doors of culture and learning
wat over the rainbow lig sou bring.
Vriende, óns, wat by Vic Falls lag,
oë wat op wha’ever by Voëlvry wag.

Jou testament wat in swart op wit bepaal
jy’t anyway vooruit vir die gat betaal.
Wat de fok moet ons beitel in graniet,
“Hier rust Marius van der Merwe niet”?

Dít alles toe ons jou kratte oopmaak
met instruksies om dit hier ter aarde te laat
onder brandwagsipresse buite Pretoria
in ŉ genommerde erf langs jou ma en pa.

Maatskaplike werker stuur uit Brisbane nuus
vir jou as het die wind die rivier gekies.

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

Baskitaar: Brixton Barnard
Stem en akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[6] LENIE

Want jy’s vir haar gespaar, en jy’t nie verniet gebloei nie,
jy’s vir haar gespaar en jy moet haar nie verloor nie.
Sy’s jou linkerhand, jou regterhand, jou toekoms,
jy’s vir haar gespaar en jy moet haar nie verloor nie.

Refrein:
Maar ek vra Lenie, Lenie, Lenie, gaan ons saam oud raak?
Gaan ons die bitter, bitter, bitter lewe ŉ bietjie soeter maak?

Want jy’s vir haar gespaar, sy lag vir jou kak grappe,
jy’s vir haar gespaar, sy kies al jou Edgars dasse.
Jy’s vir haar gespaar, ag even Dominee sê so,
jy’s vir haar gespaar en jy moet haar nie verloor nie.

Refrein

Jy sluimer in, ek speel nog met gedagtes,
politiek praat kak, en volg meer niemand hier nie.
Daar’s twyfel in hierdie son van ons se strale,
daar’s twyfel in hierdie son van ons se strale.

Refrein

Die berg was mooi en jy’t gesê ons moet hier anker,
die berg was mooi, maar beauty maak nie maag vol.
Desember is oor, ek word gevonnis tot elf maande
in ŉ staalfabriek so ver van my familie.

Refrein

Nou sit ek hier met jou foto in die hostel.
Die kinders hoes, ek stuur so bietjie Borstol.
Ons laaste lam is uit seisoen gebore.
Lenie, Lenie, Lenie, Lenie – dis iets wat ek mee worstel.

Refrein

Woorde & musiek: Brixton Barnard

Stem en baskitaar: Brixton Barnard
Aanvullende stem, akoestiese kitaar en keyboards: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[7] WORD WAKKER MARIAAN

Duif teen ŉ venster, klap van ŉ deur,
maar Mariaan het reeds vertrek na ŉ ander kleur,
lig in haar hande, haar hande in die lug –
waarheen droom sy, wanneer kom sy terug?

Refrein:
Word wakker Mariaan, word wakker Mariaan,
daar’s niemand wat verstaan wat jy doen
om deur ŉ nagmerrie te slaap nie.

Mariaan jou naam op ŉ spieël gegraveer,
uile loer van nokke op jou kamer neer,
ligte uit jou laaie, water op die trap,
wonde wat soos honde in jou rigting hap.

Refrein

Ek kan die blitse agter jou ooglede nie sien nie,
beelde wat daar flits, movies wat daar screen nie,
Mariaan verdwaal in die holtes van haar kop,
Mariaan word plastiek in die lyf van pop.

Refrein

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

Baskitaar: Brixton Barnard
Stem en akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[8] EINDE VAN DAE

Selle loop in serie, flitslig sukkel met die stroom,
die battery lek lelik, daar’s ŉ skeur reg oor die soom.
Kabels brand soos kobras, hulle spoeg ŉ vuur, ŉ vonk.
Die skoonheid van dít alles laat my halfpad dronk.

Refrein:
Ek sal jou lief hê, sal jou lief hê,
sal jou lief hê, sal jou lief hê,
sal jou lief hê tot die einde van dae.

Die radio vang net suis op en die TV sien net sneeu,
tot kyk ek nog aandagtig, onredelik vasgeboei.
Daar’s ŉ disko op die hoofweg, net ligte geen musiek,
hulle dra oranje baadjies, dis seker retro-chic.

Refrein

Woorde & musiek: Brixton Barnard

Stem en baskitaar: Brixton Barnard
Akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[9] DIE BALLADE VAN VERA NAUDÉ

Hermanus flip alweer van kanaal na kanaal
en mor oor die dag wat die oorlog ons inhaal.
Hermanus verdiep in die misdaadstatistiek,
moord en doodslag, Aids en varkgriep.

Refrein:
Hermanus, Hermanus, waar kom ons vandaan,
dis nie ons land nie, maar waarheen sal ons gaan?
Ek is moeg vir die bang wees, moeg vir die haat,
Hermanus, Hermanus, maak tog ŉ plan.

Sy’t vir jare beplan, haar geld gespaar,
vir die dag wat sy kon vlug, na ver hiervandaan,
van die yskas, die huishulp, Hermanus wat kla
oor potholes, korrupsie en oor Afrika.

Refrein

Die saak voor die landdros is vinnig op ŉ end,
die egpaar is geskei van bed en kontinent.
Die een het vertrek, die ander bly agter,
die toneel vervaag, die musiek speel al sagter.

Hermanus, Hermanus, waar kom ons vandaan,
dis nie ons land nie, maar waarheen sal ons gaan?
Ek is moeg vir die bang wees, moeg vir die haat…
Hermanus, wat soek jy nog in Afrika?

Nou sit sy in Melbourne in ŉ Chinese restaurant
en verlang na Hermanus, sy klagtes oor die land.
Hermanus, Hermanus, is jou alarm aan,
is die agterdeur gesluit, die slotte nagegaan?

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

Koor en baskitaar: Brixton Barnard
Stem en akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Koor en lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Koor en drums: Louis Graham

[10] BLIKSEMSTRAAL

Want ek is bored soos ŉ bliksemstraal
wat diep in jou dorp verdwaal,
ek sê: “Hey!”

Ek’s ŉ light show vir hoop en vrede,
ŉ diskoteek vir donker stede.
Sê: “Hey!”

Wanneer kom jy huis toe, wanneer kom jy huis toe,
gaan ek jou ooit weer sien?
Het ek klaar my tyd gedien?

Ons was te hoog, te laag, te happy
en nou’s ons veels te sad,
nou’s ons veel te sad.

Bored soos ŉ bliksemstraal…

Want ek is bored soos ŉ bliksemstraal,
dis vir jou wat ek vanaand kom haal,
ek sê: “Hey!”

Ek het ŉ kop vol visioene
en drome wat nooit sterf,
ek word dronk terwyl jy TV kyk.

Wanneer kom jy huis toe, wanneer kom jy huis toe,
gaan ek jou ooit weer sien?
Het ek klaar my tyd gedien?

Bored soos ŉ bliksemstraal…

Woorde & musiek: Brixton Barnard

Stem en baskitaar: Brixton Barnard
Akoestiese kitaar: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[11] TANKWA-KAROO

Eerder dan ŉ movie as ŉ gemsbok daar doer,
eerder dan TV as ŉ plaasstoepvloer,
die gelate geroer van wilgertakke,
of hittegolwe in die waai van die vlakte.

Refrein:
Jy’t vir stilte gevra, sê die stilte.
Hoe dan nou as die stilte jou pla?
Hoe dan nou as die stilte jou so pla?

Eerder dan ŉ snelweg as ŉ dromerige grondpad,
eerder dan die suburbs as die woestyn se hart,
gee my lood in my longe, suur in die lug,
ek kies dit alles bo die keer van jou rug.

Refrein

Eerder dan ŉ mall as wolke oor die berg,
eerder dan die radio as die stilte wat sterf,
as die sonbesies, die krieke en die wind gaan rus
en ek jou so op hierdie vlakte mis.

Refrein

Woorde: Roof Bezuidenhout
Musiek: Roof Bezuidenhout en Kapelaan Pat Plank

Baskitaar: Brixton Barnard
Stem en keyboards: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

[12] VELVET

Die branders is aan flarde soek berusting
in die bottel, nie die blou see.
Die lyf van jou kon mooi tyd hou,
maar al wat ek nou oor het, is ŉ wond, rou.

Die branders is aan flarde soek berusting
in die bottel, nie die blou see.
Die lyf van jou kon mooi tyd hou
maar al wat ek nou oor het, is ŉ wond, rou.

Was die warmste somer in die eensaamste dorp
hey, Dominique.
Ek het gedink ons was special,
maar ons was maar net statistiek.

Daar was geen engagement,
net ŉ stupid arrangement op ŉ pavement.
ŉ Rubber, ŉ basement,
ŉ bold but blank statement in jou oë.

Was ŉ ver verlate vlakte
en die koue bloue hemel was vol bloed.
Die son sak deur besoedeling
en traffic bly ŉ begrafnisstoet.

Jy’s alomteenwoordig
jy is goed verteenwoordig in my day dreams.
Woorde word toe oorbodig
ek was so agterlosig, ek het vergeet.

En nou voel ek net soos Elvis
wat vir Priscilla laat weet:
“You were always on my mind,
ek voel blind, o die Here weet.”

Die laat nagte vind my
en die bottel verdrink my, Dominique.
Ons gister, jou môre,
jou blou oë en jou aura Dominique.

Nou voel ek net soos Elvis
wat vir Priscilla laat weet:
“You were always on my mind,
ek voel blind, o die Here weet.”

Die laat nagte vind my
en die bottel verdrink my, Dominique.
Ons gister, jou môre,
jou blou oë en jou aura Dominique.

Woorde & musiek: Brixton Barnard

Stem en baskitaar: Brixton Barnard
Aanvullende stem, akoestiese kitaar en keyboards: Roof Bezuidenhout
Lead kitaar: Kapelaan Pat Plank
Drums: Louis Graham

Terug in skubbe

Terug in skubbe is die Brixton Moord & Roof Orkes se tweede CD, wat in 2005 by Rhythm Records verskyn het. Die ballade “Fortuinverteller” is op RSG geplaylist en “Spoed” is in die TV-reeks Orion gebruik. Mense het al verkeerskaartjies gekry terwyl hulle na “Spoed” luister en “Paul van der Zandt” is ŉ immergroen crowd favourite. In 2021 is die album as remastered weergawe vir streaming uitgereik, met twee nuwe akoestiese weergawes van “Vis” en “Dagboek van ‘n swerwer” as bonus tracks.

Luister op Spotify, Apple Music, Tidal, YouTube, ens.

Uittreksels uit resensies:

“Wie wil nou ‘n mens wees?” vra Moord Greeff in “Vis”, die eerste lied op die Brixton Moord & Roof Orkes se jongste album, Terug in Skubbe. Daar sal sekerlik stemme opgaan van skepsels wat mens wíl wees juis omdat dit vir óns ore is dat die musiek van hierdie album bedoel is. Dis net ménse wat sal verstaan waaroor die seer en die soet in die lirieke gaan. Visse, honde en voëls het voorregte, maar musiekwaardering is nie een daarvan nie. Hierdie album laat ‘n mens opnuut wonder oor rockers se intense kennis van die lewe… Greeff ruk lirieke soos dié in “Vis” uit en verwoord die universele wens om aan die daaglikse sleur van menswees te ontsnap. Roof Bezuidenhout maak dit in “Spoed” duidelik waarom almal altyd jaag. Die duiwel haal jou in as jy stil raak… Brixton Barnard is klaarblyklik ontstig oor alledaagse dinge, in ligter trant ook oor die rookverbod in winkelsentrums. Dan lewer hy snydende sosiale kommentaar met “Trane van ‘n Terroris” en vlek die gedagtes van ‘n “Stil Ou” met depressie en moordgedagtes oop. Hy is ook die skepper van die tragiesmooi geskiedenis van “Paul van der Zandt”… In die geheel het hierdie (die groep se tweede) album se musiek meer verskeidenheid as die eerste, wat hoofsaaklik folk-rock bevat… Hul aanslag wys kennis en begrip van poësie en kombineer dit op unieke wyse met die musiekgenre wat hulle gekies het.
– Mariana Malan, Die Burger, 11 Maart 2005.

Terug in skubbe is ‘n tema wat gaan oor omgekeerde evolusie. Soos die meeste songs op die album gaan dit ook oor persoonlike verval en agteruitgang, terwyl die tunes terselfdertyd die mooi daarin probeer raaksien. Gekompliseerde songs wat smag na die ongekompliseerde. Dis min of meer die uitgangspunt. Wanneer jy na dié band se goed luister, gaan dit nie anders kan as om te dink aan ‘n besonderse eiesoortigheid nie. Dit is ouens wat weet hoe om te jol, maar ook weet wat hulle uit hul musiek wil hê. Sover soos true school gaan, is jy hierso op die regte pad.
– Angola Badprop, Beeld, 18 April 2005.

To bring out a great first album is wonderful but to sustain that growth and creativity and come up with an even better second album (albeit more than two years later) is impressive… With all the social commentary and insights of their excellent first album Spergebied, the new album is much tighter, with a harder edge, in music as well as the lyrics. The brilliant imagery, which is at times cutting, humorous or cynical but never bland, explores the human psyche, especially the darker side… While the powerful poetry of Brixton Moord & Roof Orkes’ lyrics is probably their best feature, it is the beautiful tunes and arrangements with great vocals that complete the whole package to make this very fine album.
– Etienne Creux, Pretoria News, 20 April 2005

Die verskillende stemme is wat die CD laat werk. Nie noodwendig sangstemme nie (maar dié is daar ook). Eerder stemme wat iets te sê of te vertel het, iets wat nog nie tevore gesê of vertel is nie. Terug in skubbe is ‘n lieflike CD. Die grootste gros in hardekoejawel-rock. “Vis”, “Spoed”, “Sussie se sweep” en “Terapie” staan uit. Maar daar is ook dié wat die vrug van folk en country pluk. Bowenal soek ek die Afrikaanse tunes wat vanjaar by songs soos “Lisa Forward” en “Trane van ‘n terroris” kan kers vashou. Terug in skubbe is ‘n juweel.
– Pieter Redelinghuis, Insig, Mei 2005.

Die manne van die Jo’burg Afrikaanse underground het weer gedeliver en ‘n CD uitgebring waarvoor heelwat ander moet terugstaan. Terug in skubbe is ‘n tema van omgekeerde evolusie, maar dui eintlik op ‘n hunkering na eenvoudigheid in ‘n goor samelewing… Ander Afrikaanse bands gaan beslis ‘n paar tips in songwriting kan vang.
– Angola Badprop, Beeld, 2 Mei 2005.

Brixton Moord en Roof se musiek dra ou, afgeleefde Cats; groet jou met ‘n ghrieserige hand en ruik effens na sweet en ou whiskey. Dis liedjies oor middelklas- en minder-as-middelklasmense in middelklas- of minder-as middelklasbuurte en die middelklas- of minder-a smiddelklasdinge wat hulle doen. Die liedjie waaruit die CD-titel kom, Vis, verwys na ‘n gedig van D.J. Opperman waarin dit gaan oor die vrees om die evolusieleer mis te trap en ‘n paar trappe te gly. In Vis gaan dit egter juis oor iemand wat moeg is daarvoor om ‘n siel te hê, wat vra “wie wil nou ‘n mens wees?”. Daar’s vrek mooi liedjies soos Fortuinverteller en Salome se lot op hierdie album, maar dis veral op gatskop-liedjies soos Trane van ‘n terroris en Spoed (my persoonlike gunsteling) dat Brixton Moord en Roof behoorlik wys wat in hom steek… Wees gewaarsku, die lirieke is nie vir sensitiewe luisteraars bedoel nie. Daar’s rowwe verwysings na rowwe meisies (soos “Sussie van Sannieshof” wat nie donkies aanjaag met haar sweep nie) en rowwe ouens (soos die ou wat al twaalfuur bedags in die kroeg met sy “sielkundige” sit en gesels – “sy naam is Jack en sy van is Daniels”) wat rowwe dinge doen (soos om bouncers met bakstene by te kom)… Kry dit as jy nie bang is vir musiek wat ‘n effense ghriessmaak in jou mond laat nie…
– Jaco Jacobs, Volksblad, 9 Mei 2005

Brixton Moord & Roof Orkes haat dit as mens hulle die Afrikaanse rockgroep met ‘n gewete noem… Maar dis waar. Terug in skubbe is hul beste album tot dusver, hoofsaaklik vanweë die baie afwisseling wat produksie en musiek betref… BMRO rock hier harder as ooit tevore. Maar onthou ook om te luister wat hulle sê.
– Dirk Jordaan, Beeld, 11 Mei 2005.

BMRO extend their survey of South Africa’s psycho-geography with Terug In Skubbe. With their driving garage blues rock blow-outs (“Vis”), pastoral luisterliedjie pit stops and gothic rock overhauls of Koos Doep ballads (“Dagboek van ‘n Swerwer”), the cult Afrikaans rock outsiders percolate a potent post-Voëlvry brew.
– Miles Keylock, CD Wherehouse, Mei 2005

TERUG IN SKUBBE – LIRIEKE

[1] VIS

Sit my terug in skubbe
Ek wil ‘n vis wees
Laat my afstand doen van my gees
O a o a-maak met my lippe

Jou evolusie is nie welkom nie
Ontydig, ongemaklik
Verwaand en bowenal snotty, ambisieus
Wie wil nou ‘n mens wees

Sit my weer in pels
Ek wil blaf soos ‘n hond
Opgewonde raak oor my eie stront
Wie wil nou met vrinne gesels

Jou evolusie is nie welkom nie
Ontydig, ongemaklik
Verwaand en bowenal snotty, ambisieus
Wie wil nou ‘n mens wees

Gee my terug my vere
Ek wil ‘n voël wees
Pik pik pik aan my eie sere
Vat nou dadelik terug my gees

Ek wil waggel
Ek wil kruip
Miskien selfs seil
Ek wil net nie loop, heeldag loop in hierdie ry
Loop in hierdie ry

Sit my terug in terug in skubbe
O a o a o a

Woorde: Moord Greeff; Musiek: Pat Plank

[2] FORTUINVERTELLER

Jy nooi my na binne, na jou donker karavaan
Met die reuke van wierook trek jy my aan
Kan die rinkel van juwele my vir ‘n oomblik laat rus
Die swaai van jou heupe my stadig, stadig sus

Jy sê jy sien die toekoms, jy kan dit duidelik lees
Kaarte en kristalle sê wat die uitkoms kan wees
Ek gee jou my palm, jy lees my lewenslyn
Maar weet jy, my verlede het lank reeds verdwyn
Hierdie woorde en sinne het ek iewers geërf
Maar die taal wat ek praat het lank terug gesterf
Ek het eendag vergeet waar kom ek vandaan
Waar my huis is, my land is, of die klank van my naam

Ek sit my voete op jou kussing met my kop agteroor
Soek ‘n antwoord in die donker spirale van jou oë
Jou vingers streel my saggies, steel die spanning uit my lyf
Jou parfuum en droë blare laat my tydelik wegdryf

Die son kom op, dis môre, alles is verklaar
My lewenslyn gebroke, my kaarte deurmekaar
Ek vat die pad soos altyd, soek kos en ‘n dop
Vir ‘n oomblik nog bedwelm teen die duiwels in my kop

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

[3] SPOED

(met verskoning aan Jan Rabie)

Hou aan beweeg, hou aan geraas maak
Verkieslik baie vinnig voor ek aan die slaap raak
Links ‘n geel streep, regs ‘n spikkelslang
Rubber teen die teer se lofgesang
Want ‘n duiwel jaag van agter en ‘n dop van voor
Ek kan nie bekostig om nou tyd te verloor

Pasop vir die wind, pasop vir die sand
Pasop vir die son wat my oë brand
Pasop vir potholes en diere in die pad
Maar ek hou deur die draaie as ek verby moet vat

Hou verby al die dorpies uit die vorige eeu
Elkeen met sy robot en sy dorpsmuseum
Ek stop net vir tolhek of vir padblokkade
Ultra City pitstop vir die petrolskade
Red Bull, burger en Bio Plus
Hou my wakker op die bike deur die Katbergpas

Pasop vir die wind, pasop vir die sand
Pasop vir die son wat my oë brand
Pasop vir potholes en diere in die pad
Maar ek lê deur die draaie as ek verby moet vat

Fok die Kalahari, fok die Karoo
Dis die teer wat my meer interesseer
Vergeet die koue Hoëveld of die Kaap se kitch
Ek’s gelukkig as ek ‘n ek ‘n lift kan hitch
Maar verkieslik wil ek self die yster bestuur
Two-twenty k’s gee my meer plesier

Pasop vir die wind, pasop vir die sand
Pasop vir die son wat my oë brand
Pasop vir potholes en diere in die pad
Maar ek lê deur die draaie as ek verby moet vat

Wat is die lewe, wat is die liefde
Alles kom tot niks as jy stil gaan staan
Met jou vuis om die throttle en jou voet op die rat
Kan die langpad jou vat waar hy jou heen moet vat
En as jy stilhou kom die duiwel jou haal
Vir jou huisie in die suburbs met ‘n halsband aan

Pasop vir die wind, pasop vir die sand
Pasop vir die son wat jou oë brand
Pasop vir speed bumps en kinders in die pad
Maar ek lê deur die draaie as jy verby moet vat

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

[4] PAUL VAN DER ZANDT

Paul van der Zandt, suiker het deur jou gebrand
Jy kon net nie stil sit, die boy wat se gat jeuk
Was orals in Johannesburg en omliggende areas berug
Jy het mense ontstig
Hulle het geweet dat jou kop raas, kon nie wag dat jy uitpass
Of iewers anders op daai motorbike wou gaan roam
Doors, Alcatraz, Thunderdome
Jy was bourcers se slaansak, hulle’t gekom met ‘n snotklap
Tot jy een aand met ‘n baksteen opstaan, hy retireer
So het die dinge gebeur

Op daai eindelose Vrydae, op daai eindelose Vrydae
Toe ons almal gemaak het of die son nooit weer sou skyn
Oor die ou grys geboue, in jonkwees se kloue
Met niks om te doen but onsself te versoen
Met die feit dat ons net hier rondkruip
Punks en headbangers, gothic sonskerm
Luther Lugosi was eintlik Albertus Jan Theron
Ons was almal alright

Le Club, happy hour, Donderdae duislig
Vrydae het white trash vir hul sondes by die werk loop betaal
Al die stories herhaal
Die boere maak skoonskip, het net in tyd my trip
My bong in my long my dot op die tong ingesluk
Dagbreek toe druk

Rudi se wit Ford, somer se lang quarts
Tony Iommi nie Juffrou Ciccone, my vriend
Ons het almal gedroom
Geslaan aan kitare, grunge en lang hare
Die pyn van Cobain, die Cramps se drug train
Pay your dues, nog ‘n amp wat uitfuse
Nog ‘n band met ‘n drommer wat verlief raak op ‘n nommer
En sommer sy stokkies ophang vir die babakakblues
Die babbakakblues

Paul van der Zandt, ek hoor maar net nie eers koerant
Van jou tragiese einde, in Marketstraat, eintlik
Het ek jou ‘n week voor die tyd in Wings Beat Bar gesien
Jy’t gesê jy is all right, jy’t gesê jy is all right
Jy’t gesê dit gaan goed
En Kurt Cobain het gesweer hy’t nie ‘n geweer

Woorde & musiek: Brixton Barnard

[5] SUSSIE SE SWEEP

Sussie woon al lank naby Sannieshof
Waar die mielies al lank op die vlaktes staan
Sussie het maar lewe lank gedog
Dat sy eendag stad toe sou gaan

In die aand as die maan deur die venster loer
En manlief rus van die dag se boer
Droom Sussie onrustig, droom Sussie dringend
Droom Sussie van ‘n lewe wat sy elders sal vind

Sussie se sweet, Sussie se sweep
Susssie se stockings, Sussie wil weet
Of sy jou kan vasbind, of sy jou kan streep
Of jy hard sal skree as sy jou bloots ry

As manlief draai om verder te slaap
En die hoenders op die werf die tyd om gaap
Streel Sussie se vingers oor haar onderlyf
Moet Sussie saggies in haar kussing hyg

As die trekkers soos wrakke op die werf bly staan
En skaduwees donker langs die boorde gaan
Sal haar borste soos berge in die donker styg
Tot haar tepels styf teen die lakens vryf

Sussie se sweet, Sussie se sweep
Susssie se stockings, Sussie wil weet
Of sy jou kan vasbind, of sy jou kan streep
Of jy hard sal skree as sy jou bloots ry

Haar kappie sal sy afhaal net vir jou
Haar stewels sal sy opryg net vir jou
Haar tossels sal sy swaai net vir jou
Die ding in haar hand, die ding in haar hand
Hou sy reg om vir jou te brand

Sussie se sweet, Sussie se sweep
Susssie se stockings, Sussie wil weet
Of sy jou kan vasbind, of sy jou kan streep
Of jy hard sal skree as sy jou bloots ry

Woorde: Roof Bezuidenhout & Moord Greeff; musiek: Pat Plank

[6] SALOME SE LOT

Sy soek net ‘n plek vir haar en die laaitie
Ver van O’Hagan’s en die dorp se geraas
Sy was eers beïndruk met al die blink liggies
Maar die party is oor, net die hangover bly

Salome se lot: ketting en slot
Styf om die hart wat eens warm kon klop
Mense kon face, met groot oë na die toekoms kon kyk
Sy glimlag nog vriendelik vir al die vet beursies,

Skink nog ‘n bier, goudgeel, geen skuim
Maar iewers daar binne is ‘n droom wat wil doodgaan
‘n stroom wat wil oopgaan, ‘n siel wat wil rus
Salome se lot: ketting en slot
Styf om die hart wat eens warm kon klop
Mense kon face, met groot oë na die toekoms kon kyk

Saterdag en slaappilloos, laatnag radio moedeloos
Wag sy vir die oggendson, wag sy vir die son

Salome se lot: ketting en slot
Styf om die hart wat eens warm kon klop
Mense kon face, met groot oë na die toekoms kon kyk

Woorde: Brixton Barnard; musiek: Brixton Barnard & Pat Plank

[7] KLEURVOLLE TRADISIE

‘n Kleurvolle tradisie
Dans vir hul klandisie
Shopping centre word ‘n slagveld
En ek weet nou presies

Hoe Piet Retief gevoel het
Toe sewe duisend Zoeloes
Op die maat van Ipi Tombi
By sy deur aangekom het

Met hul krale en kaalvoete
Vat die Ultra City-roete
Koop ‘n poskaart en stuur groete
Vir die pisreën van Europa

Maar die’s nou ander tye
En ek swem hier teen getye
Ek word dalk net getuie
Vir my truth en my kommissie

Ek’s eintlik hier vir my toaster
En Morkels se belofte
Morkels se gelofte
Wat ek breek kan ek terugbring

Die toaster was my lighter
My heater in die winter
Nou lê hy hier in splinters
Voor jou deurmat

Maar terug na shopping centres

En kleurvolle tradisies
Vetmaak televisies
En die kakste wet nog
Rookverbode shopping centres
Boikot!

Woorde & musiek: Brixton Barnard

[8] GOUD IN MY BRANDY EN COKE

Sewe maal sewe, voetpaadjies vol skewe stene
‘n groot, barmhartige dors in my gene
‘n potsierlike pouveer in my oupa se hoed
Die mooiste tieroog is steeds soek

Op my tong is daar skimmel wat wag op die reën
Ek suig reeds van vroegoggend aan brandewyn se speen
Nog net ‘n paar teue van my brandewynglas
Dan is daar ‘n woud waar die skimmel was

Sewe borrels goud in my brandewyn en Coke
Voel my tong word stadig, grappig oud
Hoor jy die ysblokkies roekeloos giggel
Oor die swenkende gang van die druppel

In my mond is daar ‘n oer-oue oerwoud
Die put van my keel moet lei na riwwe van goud
Maar daar is ‘n spelonk diep in my bors
Wat reken op my barmhartige dors

Sewe wewenaars swerf deur die woud
Elke een op soek na die tieroog van goud
Maar hoor hulle tussen die takke die mineur
Waarop die spelonk in my bors resoneer

Sewe borrels goud in my brandewyn en Coke
Voel my tong word stadig, grappig oud
Hoor jy die ysblokkies roekeloos giggel
Oor die swenkende gang van die druppel

Dis my bors wat verlang na jou asem
Soos ‘n oergesteente wat wasem
Jou weerklank is klip en wolk
Geen plek daarvoor in my bors, die spelonk

Sewe borrels goud in my brandewyn en Coke
Voel my tong word stadig, grappig oud
Hoor jy die ysblokkies roekeloos giggel
Oor die swenkende gang van die druppel

Woorde: Moord Greeff; musiek: Roof Bezuidenhout

[9] LISA FORWARD

Lisa Forward, ek voel so awkward
In die southern comfort van my Morkelsstel
Lisa Forward, my song het drie chords
Ek drink ‘n lang quart en ek dink aan jou

Ek wens ek was ‘n rock star
So I can meet some porn stars
Ek wens ek was ‘n pimp
En nie ‘n bankklerk nie

Lisa Forward, wat ‘n drawback
Ek’s ‘n square cut, bierpens diaken in my kerk
Lisa Forward, ek hou die score board
‘n Huis, ‘n vrou, ‘n hond en internet

Ek wens ek was ‘n rock star
So I can meet some porn stars.
Ek wens ek was ‘n pimp
En nie ‘n bankklerk nie

Lisa Forward, ek surf al lank rond
Op die web, hard-up en wellustig vir jou
Lisa Forward, ek sit met die chordless
Ek bel die chatlines, maar dink net aan jou

Ek wens ek was ‘n rock star
So I can meet some porn stars
Ek wens ek was ‘n pimp
En nie ‘n bankklerk nie

Woorde: Brixton Barnard & Roof Bezuidenhout; musiek: Brixton Barnard

[10] STIL OU

Voorskrif vir jou depressie
Dokters wat omgee in sessies
Groepsterapie sit in ‘n sirkel
Maar jy weet hul praat in sirkels

En jy wil lostrek
Jy wil lostrek, trek

Koppe moer toe blaas
Verslagte sê dit gaan nou beter
Niks meer drank, gesonde eter
Hulle dink hulle’t jou gefigure
Maar jou vinger’s op die trigger

En jy wil lostrek
Jy wil lostrek, trek
Koppe moer toe blaas

Want die dinge hang te swaar op jou gemoed
Jy’t dit lank onderdruk, nou vang dit spoed
En die lemme hardloop op jou matras
Jy gaan ons almal nog verras

En jy wil lostrek
Jy wil lostrek, trek
Koppe moer toe blaas

Jy was ‘n stil ou

Woorde & musiek: Brixton Barnard

[11] DAGBOEK VAN ‘n SWERWER

My dae is getyloos
Behalwe vir die weer
En Woensdag is maar Maandag
Met net een letter meer

Die vreemdelinge lyk maar
Soos elkeen wat ek ken
En elke nuwe vreugde
Is dienskneg van die pen

Ek skryf van al my reise
Se aanvang, slot en sin
Breedvoerig, in die diepte
Maar eintlik skryf ek min

Woorde: Koos du Plessis; musiek: Karla du Plessis

[12] TERAPIE

Kyk hoe ry hulle mooi in ‘n ry
Tog so posh in hul karre verby
Dis Vrydag en die naweek het gekom om te bly
Vir net twee dae sodat die middelklas

In die tuin kan spit en hulle karre was
En op Sondag bid en ewe bedees
Vra dat die rentekoers stabiel sal wees
Dat hulle goeie nuus in die koerant mag lees

Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar
Ek het gekom om my sielkundige raad te vra
Sy naam is Jack en sy van is Daniels
Terapie is intensief tot jou kop weer reg is

My sielkundige weet hoe om vrae te vra
Om soms te swyg en stiltes te verdra
As daar nou een ding is wat nie by ons pas
Is dit die psychobabble van die middelklas

Tog neem ek soms deel aan groepsterapie
Met ‘n luck shot ‘n bietjie slaapterapie
Die metodes is dalk effe onkonvensioneel
Die skokterapie raak soms een te veel

Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar
Ek het gekom om my sielkundige raad te vra
Sy naam is Jack en sy van is Daniels
Terapie is intensief tot jou kop weer reg is

Ek draai my kar se boeg in die rigting van die huis
Geen kaart word benodig om die pad te wys
Uit blote gewoonte moet ek baie keer ry
Want sulke terapie is so goed vir my

Sit die tv aan en die videomasjien
Om saai smut te kyk wat ek lankal wou sien
My oë kyk weer reguit na die hoofpynpil
En die stemme in my kop het nou ophou gil

Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar
Ek het gekom om my sielkundige raad te vra
Sy naam is Jack en sy van is Daniels
Terapie is intensief tot jou kop weer reg is

Sommige mense drink bier vir ontbyt
Om die hangover te nurse na die tyd
Ander neem vodka saam met lemoensap
Om bewende hande vas te vat

Ek ken ‘n dude wat sy spek in brandy braai
En het jy al mampoer oor jou pap getry
Persoonlik verkies ek iets minder ryk
My medisyne onbesoedel, veral met ontbyt

Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar
Ek het gekom om my sielkundige raad te vra
Sy naam is Jack en sy van is Daniels
Terapie is intensief tot jou kop weer reg is

Jy sien, my midlife crisis kom toe veels te gou
En jaag my in die arms van ‘n ander vrou
Vir haar is dit toe altyd net ‘n fling
En hier’s ek op my eie, jy sien

Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar
Ek het gekom om my sielkundige raad te vra
Sy naam is Jack en sy van is Daniels
Terapie is intensief tot jou kop weer reg is

Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout

[13] TRANE VAN ‘n TERRORIS

Nou ja toe, weer stukkend, sien die wêreld van ‘n wolk daar bo
Ek’s die laaste van die valke wat waghou oor die Klein Karoo
Ek’s ‘n kinderkransdanser met lomp voete wat die beat verloor
‘n Stemgebreekte sanger geskop uit die Drakensbergse koor

Maar ek sing nie vir jou, my dier
Ek sing nie vir jou, my dier

Ek is kakiebos-ellende, ou Bockstraat-legende, het behoort
Aan die mielieraad, die vleisraad, die kerkraad en by my vakansieoord
Kon ek jaarliks met ‘n braaipak en ‘n slaaisak in my eie kak vergaan
In die aande my frustrasie op ‘n ou houtkitaar uitslaan

Maar ek sing nie vir jou, my dier
Ek sing nie vir jou, my dier

Warm stoom, water uit die bron
Doringboom, ek’s eensaam soos die son
Gaan stadig dood, sout krap aan my tong
Gaan stadig dood, sout krap aan my tong

Maar ek’s president, was ‘n cowboy-prent
Charles Jacobie heaven sent, meneer
Was Joel Stransky se famous skop
Vir eenmaal kon ons hul opfok, regeer

Was ‘n prinses in ‘n BMW
Het die drome van die AWB beheer
Kom stokstyf voor die TV sit
My Engelse onderwyseres begeer

Was ‘n baksteen in ‘n Duitse muur
‘n Boswell Wilkie Sirkus-tier, ‘n tier
Was die konstabel wat jou aangluur
Biko in sy laaste uur, sy uur

Was die trane van ‘n terroris
Die hangups van die Antichris en hier
Sit ek nou, arms gevou
Vals en flat sing en nou vol bier

Ek sing nie vir jou my dier

Woorde & musiek: Brixton Barnard

CREDITS VAN DIE CD AF:

‘Terug in Skubbe’ is opgeneem by One F Studios, Mugu Studios en Die Pastorie in Johannesburg van Maart 2004 tot Februarie 2005.

Opname by One F Studios deur Paul Riekert

Opname by Mugu Studios deur Peter Auret, bygestaan deur Marius Oosthuizen

Opname by Die Pastorie deur Pat Plank

Gemeng en gemaster deur Paul Riekert, behalwe ‘Paul van der Zandt’ gemeng deur Peter Auret

Alle woorde, musiek, stemme en instrumente deur die Brixton Moord en Roof Orkes, behalwe ‘Dagboek van ‘n swerwer’, woorde deur Koos du Plessis, musiek deur Karla du Plessis; asook Peter Auret: bykomende perkussie op ‘Paul van der Zandt’; Joanne Jaques: agtergrondstem op ‘Kleurvolle tradisie’; Paul Riekert: orrels op ‘Goud in my brandy en coke’ en ‘Dagboek van ‘n swerwer’, agtergrondstem op ‘Trane van ‘n terroris’;

Dankie aan: Paul Riekert, Peter Auret, Marius Oosthuizen, Karla du Plessis, Mariska Geyer; the Church of England of St Albert in the Fields vir die gebruik van hulle katedraal se pyporrel; die Falliese Mannekoor; Piet Planter vir die gebruik van toerusting waarvoor hy hard in Londen gewerk het; Albert du Plessis, Liny Kruger en almal by Rhythm Records en Bowline; Arnold the Grey vir ondersteuning en die kitaar.