News from the Brixton Moord & Roof Orkes is that work on a new album has started. A number of new compositions are already on the boil and the recording of one of the tracks has been completed. But band members are also busy with other creative outlets. As reported previously, the band’s drummer, Ockert Greeff, was the winner of the 2024 Vallum Chapbook poetry award. An insightful interview with him has just been published, with him commenting on the link between drumming and writing poetry. Read it here, or sommer just click on the image.
Other news is that Gerhard Barnard, otherwise the band’s guitarist and now also bass player, has produced a number of new sculptures. Some of these have already been sold by his gallery. His latest works have moved from abstract to figurative, with Barnard proving what he is capable of as sculptor.
Finally, Andries Bezuidenhout, the band’s rhythm guitarist and vocalist, is involved in a multidisciplinary exhibition titled “Juxtaposition and value” that will open at the University of Fort Hare’s campus in eDikeni on 19 February. The exhibition, and a corresponding colloquium, explore the interconnectedness of water, energy and food. Bezuidenhout has produced a video for this upcoming exhibition, with music that draws on guitar and bass tracks recorded by Gerhard Barnard for the band’s forthcoming album. The video documents a mural art project at the Mdantsane Art Centre near East London in the Eastern Cape.
Musiekvideo vir “Top Star” van die album Strate sonder bome. This music video contains English text that explains the history of the Top-Star Drive-In in Johannesburg. It was situated on top on one of the city’s many mine dumps and had spectacular views of the city skyline.
Strate sonder bome [translated from Afrikaans: Streets without trees] is the Afrikaans-language rock band Brixton Moord & Roof Orkes’ [Tr: Brixton Murder and Robbery Band’s] fifth album. It will be released on 16 December 2023 on all the major streaming platforms (Spotify, Apple Music, Deezer, YouTube, Tidal, etc.) and can be downloaded on Amazon. The band describes it as an album that moves forward by looking back. As they sing on the album’s last track:
Alice of Asfodel, Pringlebaai of Montreal Wat bepaal of jy vlieg of val Of van watter kant van Brixton se rand Jy nou dophou hoe die vure brand?
[Alice or Asphodel, Pringle Bay or Montreal What decides if you fly or fall Or from which side of Brixton’s ridge You observe how the fires burn]
The eleven new tracks – nearly an hour’s music – were penned and composed by Kapelaan Pat Plank (also known as Gerhard Barnard), Moord Greeff (Ockert), and Roof Bezuidenhout (Andries). These three remaining members of the band once lived within two street blocks from each other in Brixton, the Johannesburg suburb. They met each other there, started performing as a band in the local bar, and their band room was located at Gerhard’s house on the corner of Ripley and Barnes Streets.
Currently all three of them live elsewhere. Andries lives in Alice in the Eastern Cape, Gerhard in Pringle Bay in the Western Cape, and Ockert in Montreal, Canada. Asphodel in the lyric quoted above refers to the afterlife in ancient Greek mythology, with reference to Brixton Barnard (Drikus, Gerhard’s younger brother), who died of brain cancer in 2015, and Louis Graham, the band’s drummer who died of Covid-19 in 2021.
The band’s reference to looking back is all about the past – about the olden days in Brixton, the days when people still drove up a mine dump to watch movies at the Top Star drive-in theatre, when you still paid R20 for a traffic fine on the South African edition of the Monopoly board game. Ockert’s lyric “Tape deck begrafnisbrief” [tr: Tape deck funeral letter) is inspired by a custom he observed during a visit to Nicaragua, where people play mixtapes at a high volume on old-style boomboxes as part of a funeral procession. Ockert re-imagines this scene replicated on Brixton’s streets. The album’s opening track returns to Brixton in the 1990s and quotes from the band’s older lyrics from this time. The title track, “Strate sonder bome”, also written by Ockert, remembers Brixton as a place with bare pavements. Despite this, Ockert remembers Brixton as a spiritual home of sorts, both the somewhat dilapidated neighbourhood and the band itself. Ockert continues: “Although I was, back then – now almost two decades ago – completely unaware of the home offered by both the band and the neighbourhood, I realise now that it was most probably a unique, once-off space. It was a strange mix of outsiders, intellectuals, office workers and labourers, who all welcomed everything uncanny and different. In ‘Strate sonder bome’ a traveller arrives at a house like a stray dog. A female figure says: ‘Let’s feed him’. For me this is the best possible conclusion to a journey.”
In terms of musical style, the band’s trio also revisits the past with boisterous moments of old-school rock ‘n roll.
What then does the reference to moving ahead entail? Roof Explains: “In order to move on, I guess, you first have to arrive somewhere. In some way recording this album has helped us to move on after losing Drikus and Louis. This is the band’s first album where Drikus doesn’t play a role as musician and songwriter. With our previous album, ‘Bazaar punk’, we worked with tracks that Drikus had left behind. We were able to hear his voice for a last time, but at the time we also thought of it as the band’s final album. However, those eight tracks spurred Gerhard, Ockert, and me to keep on communicating – mostly by e-mail from over great distances. The fact that we continued to exchange tracks after the release of ‘Bazaar punk’ surprised us, maybe even caught us off-guard. Maybe this is the reason why we are preoccupied with moving on. We refer to Brixton (the place) as our Ithaka – this island in ancient Greek mythology where the journey ends. When you arrive at Ithaka one day, very much like in Constantin Cavafy’s poem, the journey there makes you look at the places you visited along the way with new eyes. This is why we constantly return to Brixton – even though we don’t know whether it is a final destination, or a halfway stop. I hope this makes sense.”
Gerhard adds: “I don’t doubt that Brixton is my Ithaka. When the songs on this album started to take shape I wondered whether we weren’t being overly nostalgic. However, for this first time I appreciated the extent to which the place and the music making that had come with it would have on my topsy-turvy road ahead. Even though Brixton is in the rearview mirror, for me it remains larger than life. It was a great pleasure to work on the album and I look back with appreciation, but also forward in anticipation.” To cite Edmund Keely’s English translation of Cavafy’s poem (here Ithaka can be replaced with Brixton):
Ithaka gave you the marvelous journey. Without her you wouldn’t have set out. She has nothing left to give you now.
And if you find her poor, Ithaka won’t have fooled you. Wise as you will have become, so full of experience, you’ll have understood by then what these Ithakas mean.
The idea of moving on is also captured in “Fransman se jas” [tr: Frenchman’s coat], which is about a jail bird who is released from custody and who tries to escape his gang member past by driving away from it all at high speed. He knows this is futile, but for one night he races like a flying kite. Similarly, in the song “Vrou op die trein in die skildery” [tr: “Woman on the train in the painting”] a woman, who has just lived through a traumatic divorce, finds herself on a train – she feels lonely, but in some way also free. Very much like one could imagine the woman on the train in the American artist Edward Hopper’s painting “Compartment C, Car 293” (from 1938). “Ek ken jou tipe” [tr: “I know your type”] deals with the present and looks ahead, with social commentary on new pyres and inquisitions in a world where fact and fiction are entangled, and new scapegoats are fingered to stand in for a prevailing sense of insecurity.
Production
Gerhard, Ockert, and Andries started recording the album in mid-2022. Each of them has a home sound studio, in part because of the Covid lockdown. Ockert has a studio in his home basement, but also has access to a band rehearsal space that is set up to record a drumkit – Ockert has played for bands such as Death Drive and Light Bulb Alley in Montreal. Andries mixed the tracks, with the final mix done during a month-long stay in Copenhagen in September 2023. Willem Möller mastered the album at Sharpe Street Studios in Glencairn, Cape Town, and made suggestions to improve the final mixes.
Apart from the absence of Brixton Barnard’s voice, the sound is reminiscent of previous Brixton Moord & Roof Orkes albums – an eclectic combination of musical styles. The listener will notice rock, folk, reggae, country, and kwêla. The predominant sound is a combination of rock and dark ballads, interspersed with ample humoristic moments. Vocals are by Andries and Gerhard, acoustic guitar and keyboards by Andries, electric and bass guitar by Gerhard, and drums and percussion by Ockert.
About the album’s production Andries says: “We tried to get an old-school analogue sound, even though everything was recorded and mixed digitally. I used programs that simulate classical analogue equalisers and compressors – Fairchild and Pultec. I hope folks who listen to the album notice the grit.” Ockert adds: “I’m really happy with the album’s sound. There is something familiar about the music, but at the same time it is challenging. If you’re tired of the middle-of-the-road popular music dished up everywhere and you appreciate musicians who are willing to take risks, this is the album for you.”
Terug in skubbe is die Brixton Moord & Roof Orkes se tweede CD, wat in 2005 by Rhythm Records verskyn het. Die ballade “Fortuinverteller” is op RSG geplaylist en “Spoed” is in die TV-reeks Orion gebruik. Mense het al verkeerskaartjies gekry terwyl hulle na “Spoed” luister en “Paul van der Zandt” is ʼn immergroen crowd favourite. In 2021 is die album as remastered weergawe vir streaming uitgereik, met twee nuwe akoestiese weergawes van “Vis” en “Dagboek van ‘n swerwer” as bonus tracks.
Luister op Spotify, Apple Music, Tidal, YouTube, ens.
Uittreksels uit resensies:
“Wie wil nou ‘n mens wees?” vra Moord Greeff in “Vis”, die eerste lied op die Brixton Moord & Roof Orkes se jongste album, Terug in Skubbe. Daar sal sekerlik stemme opgaan van skepsels wat mens wíl wees juis omdat dit vir óns ore is dat die musiek van hierdie album bedoel is. Dis net ménse wat sal verstaan waaroor die seer en die soet in die lirieke gaan. Visse, honde en voëls het voorregte, maar musiekwaardering is nie een daarvan nie. Hierdie album laat ‘n mens opnuut wonder oor rockers se intense kennis van die lewe… Greeff ruk lirieke soos dié in “Vis” uit en verwoord die universele wens om aan die daaglikse sleur van menswees te ontsnap. Roof Bezuidenhout maak dit in “Spoed” duidelik waarom almal altyd jaag. Die duiwel haal jou in as jy stil raak… Brixton Barnard is klaarblyklik ontstig oor alledaagse dinge, in ligter trant ook oor die rookverbod in winkelsentrums. Dan lewer hy snydende sosiale kommentaar met “Trane van ‘n Terroris” en vlek die gedagtes van ‘n “Stil Ou” met depressie en moordgedagtes oop. Hy is ook die skepper van die tragiesmooi geskiedenis van “Paul van der Zandt”… In die geheel het hierdie (die groep se tweede) album se musiek meer verskeidenheid as die eerste, wat hoofsaaklik folk-rock bevat… Hul aanslag wys kennis en begrip van poësie en kombineer dit op unieke wyse met die musiekgenre wat hulle gekies het. – Mariana Malan, Die Burger, 11 Maart 2005.
Terug in skubbe is ‘n tema wat gaan oor omgekeerde evolusie. Soos die meeste songs op die album gaan dit ook oor persoonlike verval en agteruitgang, terwyl die tunes terselfdertyd die mooi daarin probeer raaksien. Gekompliseerde songs wat smag na die ongekompliseerde. Dis min of meer die uitgangspunt. Wanneer jy na dié band se goed luister, gaan dit nie anders kan as om te dink aan ‘n besonderse eiesoortigheid nie. Dit is ouens wat weet hoe om te jol, maar ook weet wat hulle uit hul musiek wil hê. Sover soos true school gaan, is jy hierso op die regte pad. – Angola Badprop, Beeld, 18 April 2005.
To bring out a great first album is wonderful but to sustain that growth and creativity and come up with an even better second album (albeit more than two years later) is impressive… With all the social commentary and insights of their excellent first album Spergebied, the new album is much tighter, with a harder edge, in music as well as the lyrics. The brilliant imagery, which is at times cutting, humorous or cynical but never bland, explores the human psyche, especially the darker side… While the powerful poetry of Brixton Moord & Roof Orkes’ lyrics is probably their best feature, it is the beautiful tunes and arrangements with great vocals that complete the whole package to make this very fine album. – Etienne Creux, Pretoria News, 20 April 2005
Die verskillende stemme is wat die CD laat werk. Nie noodwendig sangstemme nie (maar dié is daar ook). Eerder stemme wat iets te sê of te vertel het, iets wat nog nie tevore gesê of vertel is nie. Terug in skubbe is ‘n lieflike CD. Die grootste gros in hardekoejawel-rock. “Vis”, “Spoed”, “Sussie se sweep” en “Terapie” staan uit. Maar daar is ook dié wat die vrug van folk en country pluk. Bowenal soek ek die Afrikaanse tunes wat vanjaar by songs soos “Lisa Forward” en “Trane van ‘n terroris” kan kers vashou. Terug in skubbe is ‘n juweel. – Pieter Redelinghuis, Insig, Mei 2005.
Die manne van die Jo’burg Afrikaanse underground het weer gedeliver en ‘n CD uitgebring waarvoor heelwat ander moet terugstaan. Terug in skubbe is ‘n tema van omgekeerde evolusie, maar dui eintlik op ‘n hunkering na eenvoudigheid in ‘n goor samelewing… Ander Afrikaanse bands gaan beslis ‘n paar tips in songwriting kan vang. – Angola Badprop, Beeld, 2 Mei 2005.
Brixton Moord en Roof se musiek dra ou, afgeleefde Cats; groet jou met ‘n ghrieserige hand en ruik effens na sweet en ou whiskey. Dis liedjies oor middelklas- en minder-as-middelklasmense in middelklas- of minder-as middelklasbuurte en die middelklas- of minder-a smiddelklasdinge wat hulle doen. Die liedjie waaruit die CD-titel kom, Vis, verwys na ‘n gedig van D.J. Opperman waarin dit gaan oor die vrees om die evolusieleer mis te trap en ‘n paar trappe te gly. In Vis gaan dit egter juis oor iemand wat moeg is daarvoor om ‘n siel te hê, wat vra “wie wil nou ‘n mens wees?”. Daar’s vrek mooi liedjies soos Fortuinverteller en Salome se lot op hierdie album, maar dis veral op gatskop-liedjies soos Trane van ‘n terroris en Spoed (my persoonlike gunsteling) dat Brixton Moord en Roof behoorlik wys wat in hom steek… Wees gewaarsku, die lirieke is nie vir sensitiewe luisteraars bedoel nie. Daar’s rowwe verwysings na rowwe meisies (soos “Sussie van Sannieshof” wat nie donkies aanjaag met haar sweep nie) en rowwe ouens (soos die ou wat al twaalfuur bedags in die kroeg met sy “sielkundige” sit en gesels – “sy naam is Jack en sy van is Daniels”) wat rowwe dinge doen (soos om bouncers met bakstene by te kom)… Kry dit as jy nie bang is vir musiek wat ‘n effense ghriessmaak in jou mond laat nie… – Jaco Jacobs, Volksblad, 9 Mei 2005
Brixton Moord & Roof Orkes haat dit as mens hulle die Afrikaanse rockgroep met ‘n gewete noem… Maar dis waar. Terug in skubbe is hul beste album tot dusver, hoofsaaklik vanweë die baie afwisseling wat produksie en musiek betref… BMRO rock hier harder as ooit tevore. Maar onthou ook om te luister wat hulle sê. – Dirk Jordaan, Beeld, 11 Mei 2005.
BMRO extend their survey of South Africa’s psycho-geography with Terug In Skubbe. With their driving garage blues rock blow-outs (“Vis”), pastoral luisterliedjie pit stops and gothic rock overhauls of Koos Doep ballads (“Dagboek van ‘n Swerwer”), the cult Afrikaans rock outsiders percolate a potent post-Voëlvry brew. – Miles Keylock, CD Wherehouse, Mei 2005
TERUG IN SKUBBE – LIRIEKE
[1] VIS
Sit my terug in skubbe Ek wil ‘n vis wees Laat my afstand doen van my gees O a o a-maak met my lippe
Jou evolusie is nie welkom nie Ontydig, ongemaklik Verwaand en bowenal snotty, ambisieus Wie wil nou ‘n mens wees
Sit my weer in pels Ek wil blaf soos ‘n hond Opgewonde raak oor my eie stront Wie wil nou met vrinne gesels
Jou evolusie is nie welkom nie Ontydig, ongemaklik Verwaand en bowenal snotty, ambisieus Wie wil nou ‘n mens wees
Gee my terug my vere Ek wil ‘n voël wees Pik pik pik aan my eie sere Vat nou dadelik terug my gees
Ek wil waggel Ek wil kruip Miskien selfs seil Ek wil net nie loop, heeldag loop in hierdie ry Loop in hierdie ry
Sit my terug in terug in skubbe O a o a o a
Woorde: Moord Greeff; Musiek: Pat Plank
[2] FORTUINVERTELLER
Jy nooi my na binne, na jou donker karavaan Met die reuke van wierook trek jy my aan Kan die rinkel van juwele my vir ‘n oomblik laat rus Die swaai van jou heupe my stadig, stadig sus
Jy sê jy sien die toekoms, jy kan dit duidelik lees Kaarte en kristalle sê wat die uitkoms kan wees Ek gee jou my palm, jy lees my lewenslyn Maar weet jy, my verlede het lank reeds verdwyn Hierdie woorde en sinne het ek iewers geërf Maar die taal wat ek praat het lank terug gesterf Ek het eendag vergeet waar kom ek vandaan Waar my huis is, my land is, of die klank van my naam
Ek sit my voete op jou kussing met my kop agteroor Soek ‘n antwoord in die donker spirale van jou oë Jou vingers streel my saggies, steel die spanning uit my lyf Jou parfuum en droë blare laat my tydelik wegdryf
Jy sê jy sien die toekoms, jy kan dit duidelik lees Kaarte en kristalle sê wat die uitkoms kan wees Ek gee jou my palm, jy lees my lewenslyn Maar weet jy, my verlede het lank reeds verdwyn Hierdie woorde en sinne het ek iewers geërf Maar die taal wat ek praat het lank terug gesterf Ek het eendag vergeet waar kom ek vandaan Waar my huis is, my land is, of die klank van my naam
Die son kom op, dis môre, alles is verklaar My lewenslyn gebroke, my kaarte deurmekaar Ek vat die pad soos altyd, soek kos en ‘n dop Vir ‘n oomblik nog bedwelm teen die duiwels in my kop
Jy sê jy sien die toekoms, jy kan dit duidelik lees Kaarte en kristalle sê wat die uitkoms kan wees Ek gee jou my palm, jy lees my lewenslyn Maar weet jy, my verlede het lank reeds verdwyn Hierdie woorde en sinne het ek iewers geërf Maar die taal wat ek praat het lank terug gesterf Ek het eendag vergeet waar kom ek vandaan Waar my huis is, my land is, of die klank van my naam
Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout
[3]SPOED
(met verskoning aan Jan Rabie)
Hou aan beweeg, hou aan geraas maak Verkieslik baie vinnig voor ek aan die slaap raak Links ‘n geel streep, regs ‘n spikkelslang Rubber teen die teer se lofgesang Want ‘n duiwel jaag van agter en ‘n dop van voor Ek kan nie bekostig om nou tyd te verloor
Pasop vir die wind, pasop vir die sand Pasop vir die son wat my oë brand Pasop vir potholes en diere in die pad Maar ek hou deur die draaie as ek verby moet vat
Hou verby al die dorpies uit die vorige eeu Elkeen met sy robot en sy dorpsmuseum Ek stop net vir tolhek of vir padblokkade Ultra City pitstop vir die petrolskade Red Bull, burger en Bio Plus Hou my wakker op die bike deur die Katbergpas
Pasop vir die wind, pasop vir die sand Pasop vir die son wat my oë brand Pasop vir potholes en diere in die pad Maar ek lê deur die draaie as ek verby moet vat
Fok die Kalahari, fok die Karoo Dis die teer wat my meer interesseer Vergeet die koue Hoëveld of die Kaap se kitch Ek’s gelukkig as ek ‘n ek ‘n lift kan hitch Maar verkieslik wil ek self die yster bestuur Two-twenty k’s gee my meer plesier
Pasop vir die wind, pasop vir die sand Pasop vir die son wat my oë brand Pasop vir potholes en diere in die pad Maar ek lê deur die draaie as ek verby moet vat
Wat is die lewe, wat is die liefde Alles kom tot niks as jy stil gaan staan Met jou vuis om die throttle en jou voet op die rat Kan die langpad jou vat waar hy jou heen moet vat En as jy stilhou kom die duiwel jou haal Vir jou huisie in die suburbs met ‘n halsband aan
Pasop vir die wind, pasop vir die sand Pasop vir die son wat jou oë brand Pasop vir speed bumps en kinders in die pad Maar ek lê deur die draaie as jy verby moet vat
Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout
[4]PAUL VAN DER ZANDT
Paul van der Zandt, suiker het deur jou gebrand Jy kon net nie stil sit, die boy wat se gat jeuk Was orals in Johannesburg en omliggende areas berug Jy het mense ontstig Hulle het geweet dat jou kop raas, kon nie wag dat jy uitpass Of iewers anders op daai motorbike wou gaan roam Doors, Alcatraz, Thunderdome Jy was bourcers se slaansak, hulle’t gekom met ‘n snotklap Tot jy een aand met ‘n baksteen opstaan, hy retireer So het die dinge gebeur
Op daai eindelose Vrydae, op daai eindelose Vrydae Toe ons almal gemaak het of die son nooit weer sou skyn Oor die ou grys geboue, in jonkwees se kloue Met niks om te doen but onsself te versoen Met die feit dat ons net hier rondkruip Punks en headbangers, gothic sonskerm Luther Lugosi was eintlik Albertus Jan Theron Ons was almal alright
Le Club, happy hour, Donderdae duislig Vrydae het white trash vir hul sondes by die werk loop betaal Al die stories herhaal Die boere maak skoonskip, het net in tyd my trip My bong in my long my dot op die tong ingesluk Dagbreek toe druk
Rudi se wit Ford, somer se lang quarts Tony Iommi nie Juffrou Ciccone, my vriend Ons het almal gedroom Geslaan aan kitare, grunge en lang hare Die pyn van Cobain, die Cramps se drug train Pay your dues, nog ‘n amp wat uitfuse Nog ‘n band met ‘n drommer wat verlief raak op ‘n nommer En sommer sy stokkies ophang vir die babakakblues Die babbakakblues
Paul van der Zandt, ek hoor maar net nie eers koerant Van jou tragiese einde, in Marketstraat, eintlik Het ek jou ‘n week voor die tyd in Wings Beat Bar gesien Jy’t gesê jy is all right, jy’t gesê jy is all right Jy’t gesê dit gaan goed En Kurt Cobain het gesweer hy’t nie ‘n geweer
Woorde & musiek: Brixton Barnard
[5] SUSSIE SE SWEEP
Sussie woon al lank naby Sannieshof Waar die mielies al lank op die vlaktes staan Sussie het maar lewe lank gedog Dat sy eendag stad toe sou gaan
In die aand as die maan deur die venster loer En manlief rus van die dag se boer Droom Sussie onrustig, droom Sussie dringend Droom Sussie van ‘n lewe wat sy elders sal vind
Sussie se sweet, Sussie se sweep Susssie se stockings, Sussie wil weet Of sy jou kan vasbind, of sy jou kan streep Of jy hard sal skree as sy jou bloots ry
As manlief draai om verder te slaap En die hoenders op die werf die tyd om gaap Streel Sussie se vingers oor haar onderlyf Moet Sussie saggies in haar kussing hyg
As die trekkers soos wrakke op die werf bly staan En skaduwees donker langs die boorde gaan Sal haar borste soos berge in die donker styg Tot haar tepels styf teen die lakens vryf
Sussie se sweet, Sussie se sweep Susssie se stockings, Sussie wil weet Of sy jou kan vasbind, of sy jou kan streep Of jy hard sal skree as sy jou bloots ry
Haar kappie sal sy afhaal net vir jou Haar stewels sal sy opryg net vir jou Haar tossels sal sy swaai net vir jou Die ding in haar hand, die ding in haar hand Hou sy reg om vir jou te brand
Sussie se sweet, Sussie se sweep Susssie se stockings, Sussie wil weet Of sy jou kan vasbind, of sy jou kan streep Of jy hard sal skree as sy jou bloots ry
Woorde: Roof Bezuidenhout & Moord Greeff; musiek: Pat Plank
[6]SALOME SE LOT
Sy soek net ‘n plek vir haar en die laaitie Ver van O’Hagan’s en die dorp se geraas Sy was eers beïndruk met al die blink liggies Maar die party is oor, net die hangover bly
Salome se lot: ketting en slot Styf om die hart wat eens warm kon klop Mense kon face, met groot oë na die toekoms kon kyk Sy glimlag nog vriendelik vir al die vet beursies,
Skink nog ‘n bier, goudgeel, geen skuim Maar iewers daar binne is ‘n droom wat wil doodgaan ‘n stroom wat wil oopgaan, ‘n siel wat wil rus Salome se lot: ketting en slot Styf om die hart wat eens warm kon klop Mense kon face, met groot oë na die toekoms kon kyk
Saterdag en slaappilloos, laatnag radio moedeloos Wag sy vir die oggendson, wag sy vir die son
Salome se lot: ketting en slot Styf om die hart wat eens warm kon klop Mense kon face, met groot oë na die toekoms kon kyk
Woorde: Brixton Barnard; musiek: Brixton Barnard & Pat Plank
[7]KLEURVOLLE TRADISIE
‘n Kleurvolle tradisie Dans vir hul klandisie Shopping centre word ‘n slagveld En ek weet nou presies
Hoe Piet Retief gevoel het Toe sewe duisend Zoeloes Op die maat van Ipi Tombi By sy deur aangekom het
Met hul krale en kaalvoete Vat die Ultra City-roete Koop ‘n poskaart en stuur groete Vir die pisreën van Europa
Maar die’s nou ander tye En ek swem hier teen getye Ek word dalk net getuie Vir my truth en my kommissie
Ek’s eintlik hier vir my toaster En Morkels se belofte Morkels se gelofte Wat ek breek kan ek terugbring
Die toaster was my lighter My heater in die winter Nou lê hy hier in splinters Voor jou deurmat
Maar terug na shopping centres
En kleurvolle tradisies Vetmaak televisies En die kakste wet nog Rookverbode shopping centres Boikot!
Woorde & musiek: Brixton Barnard
[8] GOUD IN MY BRANDY EN COKE
Sewe maal sewe, voetpaadjies vol skewe stene ‘n groot, barmhartige dors in my gene ‘n potsierlike pouveer in my oupa se hoed Die mooiste tieroog is steeds soek
Op my tong is daar skimmel wat wag op die reën Ek suig reeds van vroegoggend aan brandewyn se speen Nog net ‘n paar teue van my brandewynglas Dan is daar ‘n woud waar die skimmel was
Sewe borrels goud in my brandewyn en Coke Voel my tong word stadig, grappig oud Hoor jy die ysblokkies roekeloos giggel Oor die swenkende gang van die druppel
In my mond is daar ‘n oer-oue oerwoud Die put van my keel moet lei na riwwe van goud Maar daar is ‘n spelonk diep in my bors Wat reken op my barmhartige dors
Sewe wewenaars swerf deur die woud Elke een op soek na die tieroog van goud Maar hoor hulle tussen die takke die mineur Waarop die spelonk in my bors resoneer
Sewe borrels goud in my brandewyn en Coke Voel my tong word stadig, grappig oud Hoor jy die ysblokkies roekeloos giggel Oor die swenkende gang van die druppel
Dis my bors wat verlang na jou asem Soos ‘n oergesteente wat wasem Jou weerklank is klip en wolk Geen plek daarvoor in my bors, die spelonk
Sewe borrels goud in my brandewyn en Coke Voel my tong word stadig, grappig oud Hoor jy die ysblokkies roekeloos giggel Oor die swenkende gang van die druppel
Woorde: Moord Greeff; musiek: Roof Bezuidenhout
[9]LISA FORWARD
Lisa Forward, ek voel so awkward In die southern comfort van my Morkelsstel Lisa Forward, my song het drie chords Ek drink ‘n lang quart en ek dink aan jou
Ek wens ek was ‘n rock star So I can meet some porn stars Ek wens ek was ‘n pimp En nie ‘n bankklerk nie
Lisa Forward, wat ‘n drawback Ek’s ‘n square cut, bierpens diaken in my kerk Lisa Forward, ek hou die score board ‘n Huis, ‘n vrou, ‘n hond en internet
Ek wens ek was ‘n rock star So I can meet some porn stars. Ek wens ek was ‘n pimp En nie ‘n bankklerk nie
Lisa Forward, ek surf al lank rond Op die web, hard-up en wellustig vir jou Lisa Forward, ek sit met die chordless Ek bel die chatlines, maar dink net aan jou
Ek wens ek was ‘n rock star So I can meet some porn stars Ek wens ek was ‘n pimp En nie ‘n bankklerk nie
Voorskrif vir jou depressie Dokters wat omgee in sessies Groepsterapie sit in ‘n sirkel Maar jy weet hul praat in sirkels
En jy wil lostrek Jy wil lostrek, trek
Koppe moer toe blaas Verslagte sê dit gaan nou beter Niks meer drank, gesonde eter Hulle dink hulle’t jou gefigure Maar jou vinger’s op die trigger
En jy wil lostrek Jy wil lostrek, trek Koppe moer toe blaas
Want die dinge hang te swaar op jou gemoed Jy’t dit lank onderdruk, nou vang dit spoed En die lemme hardloop op jou matras Jy gaan ons almal nog verras
En jy wil lostrek Jy wil lostrek, trek Koppe moer toe blaas
Jy was ‘n stil ou
Woorde & musiek: Brixton Barnard
[11]DAGBOEK VAN ‘n SWERWER
My dae is getyloos Behalwe vir die weer En Woensdag is maar Maandag Met net een letter meer
Die vreemdelinge lyk maar Soos elkeen wat ek ken En elke nuwe vreugde Is dienskneg van die pen
Ek skryf van al my reise Se aanvang, slot en sin Breedvoerig, in die diepte Maar eintlik skryf ek min
Woorde: Koos du Plessis; musiek: Karla du Plessis
[12] TERAPIE
Kyk hoe ry hulle mooi in ‘n ry Tog so posh in hul karre verby Dis Vrydag en die naweek het gekom om te bly Vir net twee dae sodat die middelklas
In die tuin kan spit en hulle karre was En op Sondag bid en ewe bedees Vra dat die rentekoers stabiel sal wees Dat hulle goeie nuus in die koerant mag lees
Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar Ek het gekom om my sielkundige raad te vra Sy naam is Jack en sy van is Daniels Terapie is intensief tot jou kop weer reg is
My sielkundige weet hoe om vrae te vra Om soms te swyg en stiltes te verdra As daar nou een ding is wat nie by ons pas Is dit die psychobabble van die middelklas
Tog neem ek soms deel aan groepsterapie Met ‘n luck shot ‘n bietjie slaapterapie Die metodes is dalk effe onkonvensioneel Die skokterapie raak soms een te veel
Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar Ek het gekom om my sielkundige raad te vra Sy naam is Jack en sy van is Daniels Terapie is intensief tot jou kop weer reg is
Ek draai my kar se boeg in die rigting van die huis Geen kaart word benodig om die pad te wys Uit blote gewoonte moet ek baie keer ry Want sulke terapie is so goed vir my
Sit die tv aan en die videomasjien Om saai smut te kyk wat ek lankal wou sien My oë kyk weer reguit na die hoofpynpil En die stemme in my kop het nou ophou gil
Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar Ek het gekom om my sielkundige raad te vra Sy naam is Jack en sy van is Daniels Terapie is intensief tot jou kop weer reg is
Sommige mense drink bier vir ontbyt Om die hangover te nurse na die tyd Ander neem vodka saam met lemoensap Om bewende hande vas te vat
Ek ken ‘n dude wat sy spek in brandy braai En het jy al mampoer oor jou pap getry Persoonlik verkies ek iets minder ryk My medisyne onbesoedel, veral met ontbyt
Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar Ek het gekom om my sielkundige raad te vra Sy naam is Jack en sy van is Daniels Terapie is intensief tot jou kop weer reg is
Jy sien, my midlife crisis kom toe veels te gou En jaag my in die arms van ‘n ander vrou Vir haar is dit toe altyd net ‘n fling En hier’s ek op my eie, jy sien
Maar ek sit al van twaalf-uur by die bar Ek het gekom om my sielkundige raad te vra Sy naam is Jack en sy van is Daniels Terapie is intensief tot jou kop weer reg is
Woorde & musiek: Roof Bezuidenhout
[13] TRANE VAN ‘n TERRORIS
Nou ja toe, weer stukkend, sien die wêreld van ‘n wolk daar bo Ek’s die laaste van die valke wat waghou oor die Klein Karoo Ek’s ‘n kinderkransdanser met lomp voete wat die beat verloor ‘n Stemgebreekte sanger geskop uit die Drakensbergse koor
Maar ek sing nie vir jou, my dier Ek sing nie vir jou, my dier
Ek is kakiebos-ellende, ou Bockstraat-legende, het behoort Aan die mielieraad, die vleisraad, die kerkraad en by my vakansieoord Kon ek jaarliks met ‘n braaipak en ‘n slaaisak in my eie kak vergaan In die aande my frustrasie op ‘n ou houtkitaar uitslaan
Maar ek sing nie vir jou, my dier Ek sing nie vir jou, my dier
Warm stoom, water uit die bron Doringboom, ek’s eensaam soos die son Gaan stadig dood, sout krap aan my tong Gaan stadig dood, sout krap aan my tong
Maar ek’s president, was ‘n cowboy-prent Charles Jacobie heaven sent, meneer Was Joel Stransky se famous skop Vir eenmaal kon ons hul opfok, regeer
Was ‘n prinses in ‘n BMW Het die drome van die AWB beheer Kom stokstyf voor die TV sit My Engelse onderwyseres begeer
Was ‘n baksteen in ‘n Duitse muur ‘n Boswell Wilkie Sirkus-tier, ‘n tier Was die konstabel wat jou aangluur Biko in sy laaste uur, sy uur
Was die trane van ‘n terroris Die hangups van die Antichris en hier Sit ek nou, arms gevou Vals en flat sing en nou vol bier
‘Terug in Skubbe’ is opgeneem by One F Studios, Mugu Studios en Die Pastorie in Johannesburg van Maart 2004 tot Februarie 2005.
Opname by One F Studios deur Paul Riekert
Opname by Mugu Studios deur Peter Auret, bygestaan deur Marius Oosthuizen
Opname by Die Pastorie deur Pat Plank
Gemeng en gemaster deur Paul Riekert, behalwe ‘Paul van der Zandt’ gemeng deur Peter Auret
Alle woorde, musiek, stemme en instrumente deur die Brixton Moord en Roof Orkes, behalwe ‘Dagboek van ‘n swerwer’, woorde deur Koos du Plessis, musiek deur Karla du Plessis; asook Peter Auret: bykomende perkussie op ‘Paul van der Zandt’; Joanne Jaques: agtergrondstem op ‘Kleurvolle tradisie’; Paul Riekert: orrels op ‘Goud in my brandy en coke’ en ‘Dagboek van ‘n swerwer’, agtergrondstem op ‘Trane van ‘n terroris’;
Dankie aan: Paul Riekert, Peter Auret, Marius Oosthuizen, Karla du Plessis, Mariska Geyer; the Church of England of St Albert in the Fields vir die gebruik van hulle katedraal se pyporrel; die Falliese Mannekoor; Piet Planter vir die gebruik van toerusting waarvoor hy hard in Londen gewerk het; Albert du Plessis, Liny Kruger en almal by Rhythm Records en Bowline; Arnold the Grey vir ondersteuning en die kitaar.
Rhythm Records se mediaverklaring vir die vrystelling van die CD in 2002:
Die Brixton Moord & Roof Orkes se Debuut-CD, “Spergebied”, word Vrydag, 3 Mei by The Bohemian in Richmond gelaunch. Nog ‘n Brixton band, Damn the Icbergs, sal by die geleentheid optree.
“Spergebied” word deur Rhythm Records versprei. Die produksie is deur Paul Riekert van Battery 9-faam behartig, en is tussen November 2001 en Januarie 2002 by RP Studios (M3) en One-F Studios in Johannesburg opgeneem. Die CD bevat ‘n aantal gunstelinge van die band se songs wat handel oor “heel alledaagse” onderwerpe soos oorlog, misdaad, dwelms, drank, emigrasie en road rage. Hulle enigste liefdeslied, “Witwolke”, is ook op die CD beskikbaar.
“Ons hou die songs oor seks, soos ‘Sussie se Sweep’ en ‘Wie is Lisa Forward?’ maar vir ons volgende CD,” sê Roof Bezuidenhout, sanger en kitaarspeler: “Ons wou ook nie te vinnig ‘n CD uitbring nie. Ons dink dis belangrik om eers self jou musiek na die mense toe te vat om te sien wat hulle daarvan dink. Maar nou begin hulle te veel moun omdat ons nog nie ‘n CD het nie.”
Die band is pas terug in Johannesburg na ‘n aantal landwye optredes, insluitende die Jack Daniel’s Deconstruction Music Festival naby Nigel, die Willie Smit Festival by Oppikoppi in Northam, en Kaktus op die Vlaktes en die Tassenberg Stalteater by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees in Oudtshoorn.
Die Brixton Moord & Roof Orkes is een van ‘n nuwe generasie Afrikaanse rock bands wat volg in die spore van mense soos Koos Kombuis, Valiant Swart en Johannes Kerkorrel. Soos Pieter Redelinghuys in Insig (Desember 2001) skryf: “Vandag se kragtige Afrikaanse musiekgroepe gee Afrikaans skop in rock, pop, folk, hip-hop, punk en selfs boeremusiek en ghoema.” Hy noem Diff-olie, Gramadoelas, Beeskraal, Plank, Brixton Moord en Roof Orkes, Spinnekop, Akkedis, Duusman, Brasse Vannie Kaap, en Battery 9 as voorbeelde.
Op die oomblik bestaan die band uit Brixton Barnard op baskitaar, Moord Greeff op tromme en brandewyn, Roof Bezuidenhout op stemme en kitaar, en Kapelaan Pat Plank op lead kitaar. Musikaal wissel die band se styl tussen melancholiese folk-klanke van songs soos “Asyn” en “Geraamtes in jou kas”, tot die harde rock van “Road Rage” en “Brixton-dae”.
“Dit kan sommige mense afsit,” sê Inspekteur Mary Martins-Engelbrecht oor die gevaar dat die Brixton Moord & Roof Orkes dalk verkeerdelik met die polisie verbind kan word. Sy het die band al op “Geraas” gesien (Beeld, 27 Desember 2000). Ongelukkig maak sommige mense nog die fout om te dink die Brixton Moord & Roof Orkes is ‘n polisie-blaasorkes, in plaas van die Afrikaanse rock band van Johannesburg wat hulle wél is.
“Dit is vir ons baie snaaks dat die eenheid óns naamgenoot is,” sê Moord Greeff, die band se tromspeler en skrywer van sommige van hulle lirieke. Intussen is die polisie se Brixton Moord en Roof Eenheid gesluit om plek te maak vir die Johannesburgse Ernstige Gewelddadige Misdaad Eenheid.
Die band is einde 1999 deur Roof en Moord in Brixton begin toe hulle by die Abelarde Sanction begin optree het. (Dit het gehelp dat dit binne kruipafstand van beide se huise is). Die Abelarde Sanction is ‘n berugte kroeg in Brixton waar vele bands hulle tande op die live scene slyp. Sommige van hulle, soos Sunways, Karen Zoid, en Zen Arcade, is nou al bekend, maar baie ander is net eenvoudig só underground dat hulle waarskynlik nooit tot ‘n groter mark sal deurdring nie.
Gelukkig het die Brixton Moord & Roof Orkes vinnig vooruit gegaan, en reeds in April 2000 vir die eerste keer by die Oppikoppi Easter Festival opgtree. Sedertdien het hulle nog drie keer by Oppikoppi gespeel. Benewens ‘n verskyning by Aardklop in Potchefstroom, sluit ander venues waar hulle die afgelope twee jaar opgetree het Up The Creek (Hatfield, Pretoria), Bugsy’s Beat Bar (Randburg, Johannesburg), Cool Runnings (Wonderboom, Pretoria), The Nile Crocodile (Lynwood, Pretoria) en Oppistasie (Sannieshof) in. Hulle het ook al verskynings gemaak op TV programme soos “Geraas”, “Kwêla” en “Draadloos”, en (meestal) gunstige artikels in publikasies soos Beeld, JIP, Insig, The Wire, De Volkskrant, en die Burger losgeslaan.
Uittreksels uit resensies:
Afrikaans music in the folk or folk/rock style has been around for ages, producing excellent song writers like the superb Koos du Plessis and Koos Kombuis, reflecting many aspects of life in South Africa. This album carries on in that fine tradition. Spergebied (restricted or no-go area) is an incredibly frank and honest look at Joburg and its people, particularly those living in the south. No-go areas of the human psyche, despair, hope, deterioration, love and violence are confronted with humour, anger, irony and sensitivity using brilliant imagery. Die Geraamtes in Jou Kas takes an evocative look at the township war and the effect it has left on the young conscripts in the Casspirs. Don’t let me give you the impression that this album is all doom and gloom. There is a great balance and serious fun, some great lines and good music that will leave you wondering when the next Brixton Moord en Roof Orkes CD will be coming out. – Etienne Creux, Pretoria News, 21 August 2002
Hoor die sirenes van een nul trippel een / hoor die skote in Westbury klap / die sente van ‘n bedelaar, die rande van ‘n pusher / koop nie die vrede wat ons almal voor wag… want soos al die dae, al die dae / soos al die dae was vandag maar kak… Só sing Roof Bezuidenhout op “Brixton Dae”, een van twaalf snitte op die Brixton Moord en Roof Orkes se treffende debuut-CD, “Spergebied”. Daar is volop verwysings na lewe in die stad – misdadigers, padvarke, drank- en dwelmlustiges, geldwolwe en sukkelaars skuur skouers en kry lewe op snitte soos “Geen Land”, “Road Rage”, “Dronk op jou eie”, “As die yuppies jodel” en “Sewe rand vir die maand”. BMRO se rock het egter sy voete geplant is sterk folk-elemente. Dis op enkele snitte waar die angry rockdraak sy vuur spuug (vernaam “Road Rage”). Die res is akoesties van aard en dus sag genoeg om met oorgawe na BMRO se priemende lirieke te luister. “Spergebied” is ‘n knap debuut, ondanks die feit dat dit situasies en plekke skets wat plattelanders en diegene buite die geteisterde grense van Egoli dalk vreemd of onbekend sal vind. Die aggressie sou meer woema gehad het met ‘n elektriese kitaar in die groep (wat ná hierdie opname wel gestalte gekry het in die vorm van Pat Plank). Die vooruitsig laat ‘n mens uitsien na BMRO se opvolg-CD, want Afrikaanse rock het liriekskrywers soos hierdie nodig. – Pieter Redelinghuis, Insig
Firmly in the middle of the new wave of Afrikaans rock bands, BMRO plays driving folk rock – kind of like Koos du Plessis had he ever heard Nirvana. Yes, they’re really from Brixton, and with the bearded Andries Bezuidenhout at the helm and the eclectric Esme Eva Kwaad as occasional sidekick, they’re becoming a live act to be reckoned with. Their debut album is uncomplicated in sound an filled with great songs (good lyrics is one of their hallmarks) about women, drinking, Jo’burg, yuppies, road rage and life in general. ‘Brixton-dae’ is a classic already, with our heroes waiting for ‘beter dae, want vandag was kak.’ ‘Geen Land’ looks beyond SA’s kak and crime to possible saviours, while ‘Dronk Op Jou Eie’ explores the familiar beauty of getting drunk on your own: ‘Ek wil hurk in die gorrel van ‘n bottel/ Ek wil skuil in die stilte tussen teue.’ On the whole, music that will make you feel better the moring after you did something reprehensible. – Toast Coetzer, SL Magazine, Desember 2002/Januarie 2003
Every now and then (quite often, actually) I get tired of listening to songs about Nashville, Tennessee, New York, New York, Route 66 and the Vietnam war. Loud applause greets Bruce Springsteen everytime he sings about his Jersey Girl and being Born in the USA. But these (and other) songs mean very little to a born and bred South African like myself. Where are the songs written from the South African perspective about life and living in South Africa? Well, actually there are plenty. A few recent English-speaking (or should that be singing and rapping) artists, like Moodphase 5ive and Syd Kitchen, sing about life as it really is in South Africa, but if you really want songs about Jeffreys Bay, driving through the Karoo, Port St Johns, buying drugs in Stellenbosch and picking up girls from the Strand, listen to the Afrikaans rock poets. There are far too many to name here, but one of the newest Afrikaans rock bands to sing about real life in South Africa are the Brixton Moord en Roof Orkes (Brixton Murder and Robbery Band). To quote their website: “Brixton” here does not refer to the Brixton in London, but to a suburb of Johannesburg, South Africa. The name of the band refers to a notorious police unit (now disbanded), that was stationed in the suburb… On their debut album ‘Spergebied’ (Restricted Area) they sing about the dark side of South Africa, based on their own very real experiences. There are songs about living and jolling in Brixton and Melville (Brixton-Dae), the merits of getting drunk on your own (Dronk op jou eie), road rage (err, Road Rage) and a song for those that leave SA for greener pastures (Geen Land). And I love those little soundbites that link the songs: “this is the final call for passengers Barnard, Greef and Bezuidenhout delaying British Airways flight to London…” and “you have no new messages”. ‘Geraamtes in jou kas’ is about the nightmares that are suffered by the soldiers that had to go into the townships to “maintain the peace”. “Jy onthou die vure/ en die wiele van ‘n Casspir/ en die reuk van brandende rubber/ deur die neus van jou gasmasker”. This is not a very cheerful album on the lyrical side, but the music really rocks. So, to mis-quote Syd (Kitchen, not Barrett), this CD is not for sissies, but the brave listener who ventures into this Restricted Area will be rewarded with some very unrestricted Afrikaans Rock. – Brian Currin, SA Rock Digest, April 2002
SPERGEBIED – LIRIEKE
[1] WAG
Stewels in die nag ‘n Perron wat wag Daar’s reën op die ruit Die vlae waai traag Suid
Steeds geen teken Niks om op te reken Ooit weer die streling? Glim die koue reling
Die perron is verlate Die spore vol gate Die sement swyg koud Die nag is oud
Steeds geen teken Niks om op te reken Ooit weer die streling? Glim die koue reling
Was dit daar ‘n voetstap Digby die deur wat klap? Die vlae lag luid Daar’s spore op die ruit
Steeds geen teken Niks om op te reken Ooit weer die streling? Glim die koue reling
Nou die sinjaal wat lag Steeds bly dit nag Daar’s dou op die ruit Die vlae wil muit
Steeds geen teken Niks om op te reken Ooit weer die streling? Glim die koue reling
Woorde: Moord Greeff, musiek: Roof Bezuidenhout
[2] BRIXTON-DAE
Hoor die seine van die Brixtontoring Volg die ritme van die honde wat blaf Bingo in Highstraat, junkies wat lag Maar ons sit tevrede in die Abelarde en wag
Vir beter dae, beter dae Beter dae, want vandag was kak
Hoor die sirenes van een nul trippel een Hoor die skote in Westbury klap Die sente van ‘n bedelaar, die rande van ‘n pusher Koop nie die vrede wat ons almal voor wag
Want soos al die dae, al die dae Soos al die dae was vandag maar kak
Ek hoor daar’s ‘n kraak in die watertoring Maar Khetso gee ons geld vir die Wêreldbank Nie ‘n boom in sig in downtown Brixton Wat wil white trash nou met koelte maak?
Gee my beter dae, beter dae Beter dae, want vandag was kak
Gee jou hart vir Hillbrow, sy skop jou in die gat Melville gee jou sooibrand, Rosebank steel jou geld Yeoville is te hectic en Orangegrove te ver Maar in Brixton wag ons in die local bar
Vir beter dae, vir beter dae Beter dae, want vandag was rêrig nie baie nice nie
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[3] GEEN LAND
Daar is geen land, so ver of woes geleë Land van vrede, land van vrees Land van rykdom, land verwees Land van dood en land van hoop Land waar kinders deur rommel loop
Ons dans tussen soekligte en doringdraad Drink en juig tot die daeraad Pille vir depressie, wyn vir die pyn Ons hoop op vrede, maar ons wag op die kaptein
Daar is geen land, so ver of woes geleë Land van liefde, land van haat Land van waagmoed en verraad Shopping malls en polisiestasies Land wat baie offers vra
Ons dans tussen soekligte en doringdraad Drink en juig tot die daeraad Pille vir depressie, wyn vir die pyn Ons hoop op vrede, maar ons wag op die kaptein
En as jou vliegtuig eindelik land Jou paspoort stewig in jou hand ‘n Nuwe land met ‘n nuwe lewe Dink aan ons soos ‘n slegte gewete
Waar ons dans tussen soekligte en doringdraad Drink en juig tot die daeraad Pille vir depressie, wyn vir die pyn Ons hoop op vrede, maar ons wag op die kaptein
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[4] WITWOLKE
Bo my is die onmeetlike blou En ek laat my asem saggies uit Om vir jou witwolke te stuur Want witwolke is soos woorde En wanneer hulle lag Sal ek weet hulle streel oor jou vel En kleur dit die geur van jasmyn
My witwolke moet saam met jou reis Sodat jy van my dink soos van wolke wat wasem
En as ek my oë toemaak En na my wit wolke luister Dan hoor ek hoe hulle skater In die blou van jou oë
My witwolke moet saam met jou reis Sodat jy van my dink soos van wolke wat wasem
Woorde: Moord Greeff, musiek: Roof Bezuidenhout
[5] AS DIE YUPPIES JODEL
Jou program vir elke dag Is uitgewerk vir gemak Jy trap jou spore diep Idees vir verbruik verpak Jou oë kyk na vore Beplan die dag van môre
Jy eet drie borde Ambisie vir brekfis
Daar’s Ray-Bans voor jou oë Aktetas in jou hand Kantoor hoog in ‘n toring Bankbestuurder aan jou kant Jou kar is blink, baie flink ʼn CV vol sukses wat wink
Jy eet drie borde Ambisie vir brekfis
Ek sien jou in ‘n straatkafee Nuutste kliënt wat jou verveel Maar jy praat en jy scheme, neem maar deel Want daar dollars, ponde, nooit te veel Vir ‘n man soos jy wat in Melville bly Wat nooit genoeg van alles kry
Jy eet drie borde Ambisie vir brekfis En jy spoel dit af met ‘n glas gewete
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[6] INKVIS
Ek en die inkvis sit op die bus ‘n Luilekker Woensdag hang in die lug Niks is meer heilig, hulle het alles gestop Melville se swembad vol rubble geprop
Nou ek en die inkvis, ons swem lank nie meer Maar ons dink aan die kinders, hul hartseer, hul seer Niks meer bikini, niks meer duikplank Johannesburg versoen hom met ‘n babelaas stank
En Dali, Dali Salvador Dali se se prent hang skuins
Ja ek en die inkvis bemoei ons met kuns Partykeer vir lêplek, partykeer vir wins Fleamarket is ‘n fokkop, our paintings won’t sell Ons hou van diep kleure, nie huisvroupastel
Ek en die inkvis, ‘n thousand new schemes Share sewe nuggets, die American Dream Swem in die balle, ry op die swings Daar’s ‘n vriendelike stem in die camel masjien
Maar Dali, Dali Salvador Dali se prent hang skuins
Dit is die end van die maand se rent Die rent is by die bar gespend The Putco bus is calling us Driver where you’re taking us? Deur die hart van die goudmasjien Kan ons ‘n waiter kry om ons te bedien?
Ek en die inkvis, ons kyk vir die straat Die ANC posters, die fashion soldaat Niks is meer heilig, hulle het als gestop Die bands by Roxy vir techno gedrop
Nou ek en die inkvis, ons dans lank nie meer Terrible kopseer en voete wat keer Sit op die TV, kyk na die muur Die bure is stil en die ou lady suur
En Dali, Dali Salvador Dali se prent moer af
Woorde en musiek: Brixton Barnard
[7] WESKUSBABELAAS
Soos die strukture van stomp in die vuur verdwyn En die maan se lig oor die see ophou skyn As ‘n tekort aan paraffien die lamp laat ophou brand En ‘n misbank te laag gaan lê oor die sand
Dan het die oggendstond ‘n nasmaak in die mond Van die vorige aand se vangs van mensevlees
Soos die laaste gesprek uit ‘n huis uitlek En die ou man en ou vrou na elders vertrek As slegs leë wynbottels op tafels aanhou kuier En die sonbesies skree om slapendes te wek
Dan het die oggendstond ‘n nasmaak in die mond Van die vorige aand se vangs van mensevlees
Jy sing ‘n ode vir die Weskus voor die mis verdwyn En sluk die knop in jou keel weg met ‘n laaste bietjie wyn Jy kyk uit oor die water, dink aan die skuite en die see Aan jou lewe en aan die dag wat jy jou laaste asem gee
Dan het die oggendstond ‘n nasmaak in die mond Van die vorige aand se vangs van mensevlees
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[8] SEWE RAND VIR DIE MAAND
Soms is jou pay tjek net-net te klein Om ‘n bachellor huishouding te dra En jou overdraft is gulsiger vir geld as vir wyn Voor die landlord eers begin om sy deel te vra
Sewe rand oor vir die res van die maand Sewe rand oor en ‘n halfjack En jou petroltenk suig aan die laaste dampe Van ‘n kwart tenk: jou laaste geskenk Van ‘n hitch hiker geruil vir ‘n lift
Die weeluise wemel weer in jou matras Die gate word groter en groter in jou jas In die oggend knoop jy nog trots aan jou das Maar daar’s ‘n jogurtvlek op die punt wat jou verras
Sewe rand oor vir die res van die maand Sewe rand oor en ‘n halfjack En jou petroltenk suig aan die laaste dampe Van ‘n kwart tenk: jou laaste geskenk Van ‘n hitch hiker geruil vir ‘n lift
Aan die begin van die maand is jy gelukkig en ryk Met geld in die bank kan die depressie wyk Jy eet McDonalds in plaas van sardiens en brood Maar na ‘n week is dit maar brandewyn vir hoop
Sewe rand oor vir die res van die maand Sewe rand oor en ‘n halfjack En jou petroltenk suig aan die laaste dampe Van ‘n kwart tenk: jou laaste geskenk Van ‘n hitch hiker geruil
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[9] ASYN
‘n Paraffienlamp brand in jou kamer Langs ‘n spieël met ‘n houtraam Sewe duiwels dans om jou voete ‘n Swerm eilandvoëls in jou naam
Jy kyk ver en verby Na wat ander vermy
Daar’s ‘n skeermeslem op jou tafel En ‘n bottelnek in jou keel ‘n Comic strip lag van onder jou tong En ‘n stormwind waai deur jou are, jong
Jy kyk ver en verby Na wat ander vermy
Dis net vir jou wat jou bed in die lug hang Dis net jy wat daai kleure sien Vir ander lyk dit maar grys en kaal Dis hulle wat jou wil kom haal
Jy kyk ver en verby Na wat ander vermy
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[10] DRONK OP JOU EIE
Daar’s meriete in dronkword op jou eie Met ‘n bottel en net een glas Daar’s meriete in dronkword op jou eie Is jy seker van die smaak van jou pyn Weet jy hoe proe jou pyn Hoog die glas, jou gewete lag sag Haar mond was rond, die vorm van ‘n wond
Skel skyn die lig van my kombuis Alles is stil, net die yskas wat suis My voete word kouer maar my kop kry warm As die druppels langs my mond nog talm
Daar’s meriete in dronkword op jou eie Met ‘n bottel en net een glas Daar’s meriete in dronkword op jou eie Is jy seker van die smaak van jou pyn Weet jy hoe proe jou pyn Hoog die glas, jou gewete lag sag Haar mond was rond, die vorm van ‘n wond
Ek wil hurk in die gorrel van die bottel Ek wil skuil in die stilte tussen teue Maar ek leef in spasie tussen bottels Soos my huis van vrede in die storms verweer
Daar’s meriete in dronkword op jou eie Met ‘n bottel en net een glas Daar’s meriete in dronkword op jou eie Is jy seker van die smaak van jou pyn Weet jy hoe proe jou pyn Hoog die glas, jou gewete lag sag Haar mond was rond, die vorm van ‘n wond
Kyk, die son val in druppels af teen my bors Buite reën die blare, maar ek bly dors Laat die oggend maar reën en die nag vergaan Dit is ‘n bottel waarop my huisie staan Daar’s meriete in dronkword op jou eie
Woorde: Moord Greeff, musiek: Roof Bezuidenhout
[11] DIE GERAAMTES IN JOU KAS
‘n Hand kom deur jou venster En jou gloeilamp is ‘n oog wat loer Jou plafon bult in van bo af En naels krap van onder jou vloer Want jy weet, jy weet Die geraamtes in jou kas het begin kriewel
Die klere vroetel rond in jou trommel En jou stewels dans in die kas Jou rugsak het begin oopgaan En grynslag saam met jou jas Want jy weet, jy weet Die geraamtes in jou kas het begin kriewel
Jy onthou die stof Van ‘n township se strate En die haat in die oë Aan die end van jou geweer Want jy weet, jy weet Die geraamtes in jou kas het begin kriewel
Jy onthou die vure En die wiele van ‘n Casspir En die reuk van brandende rubber Deur die neus van jou gasmasker Want jy weet, jy weet Die geraamtes in jou kas het begin kriewel
So, trek jou hoed oor jou oë Vir Sharpeville en vir Boipatong En swaai aan jou droom Sodat jou skoene nooit nat word Van die modder op die grond Hier en daar gemeng met bloed Want jy weet, jy weet Die geraamtes in jou kas sal aanhou kriewel Die geraamtes in jou kas sal ewig kriewel
Woorde en musiek: Roof Bezuidenhout
[12] ROAD RAGE
Ek vat die oprit na die snelweg My voet hop tussen petrol en rem Agter die dieseldampe van ‘n seventies Benz Gee gas dat ek suurstof kan wen Ek kry road rage, road rage, road rage
‘n Suutjiespoep met ‘n een punt drie Blok jou pad in die regterbaan Ek skiet links verby dat ek vinnig kan ry Maar daar’s ‘n trok wat botstil staan Ek kry road rage, road rage, road rage
Druk daai masjien tot dit tweehonderd sien Natnaai in die Porche, waar gaan jy miskien Laat die bande suis, laat die wiele gons Dié pad is te klein vir die twee van ons Want ek’t road rage, road rage, road rage
Flash jou brights vir my en jy sal kak Daar’s ‘n baseball bat in my kattebak En road rage, road rage, road rage
